Drini sërish do të bashkëbisedoj me shkrimtarin dhe aktivistin e njohur të çështjes kombëtare, z. Ibrahim Kelmendin, autorin e një vargu të veprave publicistike e letrare, si dhe të librit të famshëm studimor ISLAMI, Religjion agresiv (?!). Për fat të keq në morinë e islamistëve të panumërt politik në Shqipëri, Kosovë e Maqedoninë e banuar prej shqiptarëve, Kelmendi është i vetmi që e ka dhënë dhe vazhdon ta jep përgjigjen më të plotë dhe ndihmesën e vet sqaruese – kulturore për pasojat rrënimtare të Islamit të rrethanave të “fshatit global”, i cili nuk është më ai i islami i shqiptarizuem i fshatrave shqiptare pas vitit 1912 , qyshkur përfundoj pushtimi i kalifatit islamik të Perandorisë Osmane, por është ideologji politike e fetare që e ka synim parësor islamizimin, pra asimilimin e kombeve, sikurse edhe të shqiptarëve dhe shndërrimin e tyre përmes propagandës së pandërprerë islamike si pjesë të “umetit islamik”.
Sidomos pas çlirimit të Kosovës në qershor të vitit 1999 , Turqia neoosmane e filloj aty ku ishte e detyruar ta linte në vitin 1912 në viset shqiptare, që ti meremetonte e ti ndërtonte xhamitë e tjera, në mënyrë që popullit shqiptar t’ia jipte imazhin (pamjen e jashtme) të një populli islamik. Efektet e investimeve të këtilla të pandalshme religjioze të Turqisë, të mbështetura edhe prej agjenturës serbe të mbetur në Kosovë, po vërhen për ditë e më shumë jo vetëm në sjellje, në të folur, propagandat publike islamike, faljet dhe iftaret publike, por edhe në ndërgjegjën muslimane të një pjese të popullit, që po shtohet pasi xhamizimi i vendit po e bënë të vetën.
Në kuadër të kësaj propaganda e efekteve të saj , tashmë e kemi edhe të ashtuquajturën “çështja e shamisë”, si pjesë e simbolikës politike panislamike!
Pavarësisht se Vasa Çubrilloviq, autori i elaborateve për zhbërjen e popullit shqiptar në forma e metoda të ndryshme dhune e presioni, – e sidomos me përhapjen dhe nxitjen e identifikimit islamik të shqiptarëve, ka vdekur qyshkur, për habinë e gjithkujt rrugën e tij po e vazhdojnë imamët e panumërt të “Arnautllukut”, si dhe “politikanët shqiptarë”.
Për këtë arsye sërish Drini vendosi të bashkëbisedoj me shkrimtarin Ibrahim Kelmendi.
Ibrahim Kelmendi, Gjermani
Pse “çështja e shamisë” vazhdon të jetë aktuale ende në Kosovë dhe të thuash në mbarë hapësirën shqiptare? Si duhet trajtuar këtë “çështje” prej nesh, Shqiptarëve, kur për ditë e më shumë kemi mundësi ta vërejmë se dukuria po merr përmasa shqetësuese dhe shfaqet cënuese ndaj kulturës kombëtare shqiptare?
Kelmendi: Fatkeqësisht islamistët e politizuar, tejet agresivë, ia kanë dalë të imponojnë debatin grindavec për lirinë e përdorimit të “shamisë”. Vetë “shamia” si e tillë është anti-liria më vulgare, sepse përmban norma të kodifikuara muhamedane për skllavërim të femrave në familje dhe shoqëri.
Për ata që nuk kanë informim për Islamin zanafillor, për të cilin spekulohet se e ka kodifikuar Allahu përmes Kur’an-it (recitali), “shamia” nuk ishte domosdoshmëri dhe as që përmendet gjëkundi si e tillë. Në Kur’an janë disa versete (në arabisht përdoret emërtimi aja, e standardizuar në shqip si ajet) që përmbajë këshillën për mbulim të femrave. Këtu po citoj një që përmban këshillën më konkrete:
“Thuaju edhe besimtareve të ndalin shikimet e tyre, të ruajnë pjesët e turpshme të trupit të tyre, të mos zbulojnë stolitë e tyre përveç atyre që janë të dukshme, le të vejnë shamitë mbi krahrorin e tyre dhe të mos ua tregojnë bukuritë e tyre askujt përveç burrave të vet, babait të tyre ose babait të burrave të tyre, djemve të tyre ose djemve të burrave të tyre, vëllazërve të tyre ose djemve të vëllezërve të tyre, apo djemve të motrave të tyre, ose grave të tyre dhe robreshave, të cilat i kanë në pronësinë e tyre, ose shërbetoreve mëshkuj të cilët nuk ndiejnë nevojë pë femrat ose fëmijët nuk i kanë të pjekur për gra. Le të mos kërcasin me këmbët e tyre për të mos zbuluar fshehtsinë nga stolitë e tyre. Pendohuni të gjithë te All-llahu, o besimtarë, në mënyrë që të gjeni shpëtim.” [Kurani, 24:31 / përkthyer nga kleriku mysliman Sherif Ahmeti]
Pra, as në këtë ajet kur’anor nuk flitet për mbulim të detyruar të kokës dhe fytyrës me shami nga femrat, por si këshillë orientuese për mbulim të krahërorit dhe pjesëve tjera „të turpshme“ të trupit. Këshilla është shoqëruar me sqarime, para kujt nuk ka nevojë të praktikohet ky lloj mbulimi.
Ekzistojnë edhe ajete tjera që kanë përmbatje spekulative për „hixhab“, që ka të bëjë kryesisht me një si perde që duhet të përdorët për të penguar shiqimin e grave nga burrat. Islamistët shpërdorojnë ajetin 33:55, sikur gjoja „hixhabi“ që përmendet në këtë ajet, përmban detyrimin për mbulim të femrave. Po e citoj që të shihet çfarë broçkullash anakronike përmban:
„O ju që besuat, mos hyni në shtëpitë e Pejgamberit ndryshe vetëm nëse iu lejohet për ndonjë ngrënie e duke mos pritur përgatitjen e saj, por kur të thirreni, atëherë shpërndahuni, duke mos hyrë në bisedë me njëri – tjetrin, vërtet këto e mundojnë Pejgamberin, por ai turpërohet prej jush; All-llahu nuk i turpërohet realitetit. E kur kërkoni prej tyre ndonjë send, atë kërkonie pas perdës (hixhabit / حجاب ). Kjo është më e pastër për zemrat tuaja dhe të tyre. Juve nuk u takon ta mundoni të dërguarin e All-llahut, e as të martoheni kurrë me gratë e tij, pas (vdekjes së) tij. Këto janë te All-llahu mëkat i madh.“ [Kurani, 33:53]
Islamologia dhe sociologia marokene Fatima Merniss, në një studim të saj jep sqarimi se ky ajet i paskësh “zbritur” Muhamedit nga Allahu në momentin kur kurvërinë e fshehtë të Muhamedit, me vajzën e hallës, Zejnebës, të cilën e kishte edhe nuse të djalit të birësuar, Zejdit (ajeti 33:37), po e legalizonte si martesë sipas vullnetit të Allahut. Për këtë qëllim Muhamedi kishte organizuar ceremoni dasmore. Por, kur Muhamedi donte me hy dhëndërr, njëri nga dasmorët nuk po kuptonte se duhej të largohej nga ai ambient ku Muhamedi dhe Zejnebja donin të bënin seks, prandaj Muhamedi ia reciton atij këtë ajet dhe tërheq perden që ai të mos shihte seksin e Muhamedit dhe Zejnebës. Dhe si përherë, Muhamedi edhe për këtë rast duhet të ketë mashtruar, se ajeti i ka zbrit nga Allahu, sepse ajo ishte mënyra për ta imponuar. Fatkeqësisht, edhe kjo ligjëruese universitare këtë ajet kaq skandaloz, e kualifikon si formulim nga Allahu, edhe pse është logjike të mendohet se Muhamedi e ka sajuar si nevojë e momentit.
Që të mos ngarkohet përgjigjja me paraqitje teologjike, “shamia”, si detyrim për mbulim të kokës dhe fytyrës, në kohë të Muhamedit nuk ka qenë detyrim. Pasusit e Muhamedit e kanë caktuar “shaminë” si detyrim për femrat, që ta nënshtrojmë poshtrueshëm ate – për ta pas vetëm shërbëtore dhe objekt seksual që nuk guxon të kundërshton e rebelohet, përndryshe, do të mëkaton. Ky lloj përcaktimi imponues me kalimin e kohës është ambientuar si traditë e vetëkuptueshme dhe e vetëvullnetshme. Me pushtimin osman i është imponuar edhe popullit tonë. Por, në qytete ku popullsi ishte osmanizuar më shumë, përdoreshin ferexhetë, burkat, si mbulesa më vulgare se sa “shamitë” që i përdornin femrat në fshatra, ku sundimi osman nuk ia kishte dalë ta “islamizonte” përditshmërinë, si në qytete, kur edhe gjuha osmane (turke) ishte bërë gjuhë “qytetëruese” për komunikim.
Tani islamistë mercenarë, deri tani krerë të shoqatave islamiste, ia kanë dalë të penetrohet në parti politike, që të imponojnë asimilimin islam përmes institucioneve, duke na rrezikuar që t’i imponohet Kuvendit të Kosovës ligje sheriatike, duke e përdor për momentin “shaminë” në vend të flamurit islam, që synojnë të na e imponojnë si flamur shtetëror.
Imami Labinot Maliqi
Imami nga Prishtina, Labinot Maliqi ka deklaruar se kushdo që do të udhëheq me Qeverinë e Republikës së Kosovës pas 14 Shkurtit, duhet ta largoj ndalesën për bartjen e shamisë në shkolla gjatë këtij viti, të cilën padrejtësisht e ka vendosur Ministria e Arsimit më shumë se një dekadë më herët përmes një qarkoreje administrative. Ai ka thënë gjithashtu se “… nëse patjetër duhet të bëhet ndonjë kufizim, atëherë ndalesa e bartjes së shamisë duhet të jetë nën moshën 10 vjeçare.” Si zakonisht, edhe ky imam, u thirrë në të drejtat dhe liritë njerëzore e religjioze të SHBA-së: “Ne si komunitet do të mjaftoheshim t’i gëzojmë në vendin tonë të njejtat të drejta që i gëzojnë muslimanët në SHBA”, ka shkruar ai në Facebook.
Kelmendi: Tashmë Imamin Labinot Maliqi e ka frymëzuar rezultati fitimtar zgjedhor i 14 shkurtit, dhe prandaj po ia përkujton KM Kurti premtimin që ka dhënë – heqjen e ndalesës për bartje të “shamive” në shkollat publike në Kosovë. E, që ta përforcon kërkesën e tij, përdor taktikën demagogjike – liritë e praktikimit të religjioneve në USA. Unë nuk kam informacion konkret, sa e si janë liritë e praktikimit të religjioneve në USA, por di që “shamia” nuk është pjesë e religjionit Islam, por është rekuizitë i traditës të popujve të islamizuar në Afrikë dhe Azi. Edhe nëse USA, si perandori e madhe kozmopolitike, lejon bartjen e “shamive” në institucione publike, nuk është obligim për ne të imitojmë atë praktikë, meqë secili popull e shtet ka autonominë për vendimmarrje autentike. Tjetra, USA është për ne tepër e largët që të imitojmë praktikat e saj, por meqë BE është synimi ynë për anëtarësim, atëherë duhet të orientohemi në praktikat që përdorën në shtete anëtare të BE-së. Ne kemi demokraci të brishtë, e cila shpejt mund të tjetërsohet në diktaturë sheriatike islame, prandaj duhet të jemi më konsekuent në përballje me agresivitetit e Islamit të politizuar, për qëllime ekspansioniste e asimiluese.
Si e vlerësoni këtë dukuri kaq të dëmshme që provon të depërtoj me ngulm si agjendë politike e huaj në bazë të plotësimit të “lirive e të drejtave njerëzore”, kur tashmë edhe kryetarë të komunave si ai i Mitrovicës nga radhët e LVV-së, Agim Bahtiri, ka njoftuar se ka liruar nga detyra drejtorin e Arsimit, Ismet Ferizi, për deklaratën “Sa të jem unë drejtor, askush me shami nuk do të punësohet në arsim”, një deklarim të cilin Bahiri e ka quajtur skandaloz. Çka bëhet nëse përmes indoktrinimit të planifikuar religjioz islamik, në këtë mënyrë gradualisht në mbarë Kosovën dhe jo vetëm bëhen kërkesa të këtilla për bartjen e shamisë?
Kelmendi: Fatkeqësisht jemi të kërcënuar nga agresiviteti i islamistëve, që shpërdorojnë bastard politik të sojit të këtij farë Bahtiri, i cili nuk posedon virtytet elementare. Veprimi i tij është dëshmi konkrete, sa jemi të rrezikuar nga agresiviteti i islamistëve, të cilët po ndihen të faktorizuar politikisht nga fitorja në zgjedhje e 14 shkurtit. Por, duhet gjet mënyra e kundërvënies, që të mos radikalizohet konflikti agresiv i islamistëve kundër shtetit e shoqërisë sekulariste.
Dukuria e bartjes së Shamisë përpara luftës ka qenë mjaft e rrallë dhe atë ke mundur ta shihje kryesisht në Medresën Alaudin të Prishtinës. Por gjithçka ndryshoj pas luftës, kur Turqia (neoosmane) e bëri “çështjen e islamit” në hapësirat shqiptare si të ishte çështje panturke: i meremetoj dhe vazhdon ti ndërtoj xhamitë e panumërta; ndodhi indoktrinimi i madh dhe i palejueshëm religjioz islamik dhe me të edhe zbehja e madhe e ndërgjegjës kombëtare shqiptare, rekrutimet dhe shkuarjet e shqiptarëve të muslimanizuar në IS (Islamic Stat) përmes Turqisë, kthimi i grave të xhihadistëve shqipfolës në mënyrë të organizuar në vend me veshjet e tyre në të zeza, me burka, etj.
Kelmendi: Nuk e di cila ishte gjendja para Lufte (1999), meqë nga viti 1976 deri në qershor 1999 nuk kam jetuar në Kosovë, isha në ekzil. Para vitit 1976 Islamin e praktikonin një pakicë krejtësisht simbolike, tolerante. Ndërsa pas lufte islamistët turq, arabë, shpërdoruan situatës, meqë njerëzit kishin nevojë urgjente për gjëra edhe elemtare jetësore. Sigurisht, ndihmat e mëdha i ofroi Perëndimi, por ato ndihma nuk bëheshin për interesa politike as religjioze, ishin ndihma fisnike, humanitare. Ndërsa ndihmat jo të pakta, si meremetimi i xhamive të rrënuara dhe ndërtimi i xhamive të reja, ndihmat me “shamia”, tespihe, Kuran, u shpërdoruan për indoktrinim të turmave injorante. Turqia imperialiste neootomane përmes tyre synonte uzurpimin e tregut dhe përfitimet e mëdha ekonomike përmes investimeve simbolike në sistem bankar, energjetik, deri edhe gllabërimin e Aeroportit të vetëm. Ky lloj depërtimi neokolonialist iu mundësua përmes administratës së UNMIK-ut, që përbëhej nga mbetjet heterogjene të hienave parazite, të cilat i shpërdorojnë këto fatkeqësi të popujve. Partnerë të invadimit neokolonialist otoman u bënë edhe ca protagonist të inkriminuar shqiptar, të tipizuar në komplotistin kuisling Hashim Thaçi & Co.
Metastazën islamiste në Kosovë e ndikuan shumë edhe luftime sektare islame në Avganistan, Irak, Siri, në të cilat luftime u angazhuan edhe qindra xhihadistë nga Kosova. Viktimat e atyre xhihadistëve, femrat e skllavëruara prej tyre, na u kthyen në Kosovë me ato veshje groteske, të quajtura hixhab, çador, nekab, burka dhe emra të tjerë të përqudshëm që po na e infektojnë edhe fjalorin e shqipes. Disa nga ato ishin mercenare ordinere, që paguheshin për të propaganduar këto veshje skllavëruese dhe dekadente.
Historia e Shamisë që e bartin muslimanet dhe veshjet myslimane në tërësi ndërlidhet me historinë e vendeve arabe-islamike, traditën e veshjes së tyre, madje kjo është një traditë paraislamike. Pse një veshje tradicionale, ta quajmë kombëtare e popujve islamik, u dashka tu imponohet shqiptarëve, kur tashmë veshja tradicionale e femnës shqiptare ka decenie që gjëndet në arkivën dhe memorian historike, që e la anash koha e re me veshjet bashkëkohore të saj?
Kelmendi: Në fillim ofrova informacionin bazik, cilat janë ndërlidhjet e “shamive” më Islamin zanafillor (të cilin klerikët myslimanë e quaj sedefi). Gjatë studimeve të mija për Islamin më ka rezultuar, se as në kohën e sundimit të vetë “profetit” Muhamed mbulimi i kokës nga femrat nuk ka qenë detyrim e as praktikë, meqë popullsia në Meka e Medina ishte popullsi kryesisht pagane, me tradita kulturore tejet kolorite, pluraliste, politeiste. Pak fise të beduinëve në Medina dhe rrethinë ishin konvertuar në Judaizëm. Nuk më ka interesuar historia zhvillimit të Islamit pasi Islami zanafillor (selefist) u shtyp nga kushërinjtë e Muhamedit, duke kulmuar me barabaritë e vrasjes së dhëndrrit të Muhamedit, njëherit edhe djalit të Xhaxhait, Ebu l-Hasan ʿAli ibn Abi Talib / أبو الحسن علي بن أبي طالب, (i lindur në vitin 600 në Meka, i vrarë më 28 janar 661 në Kufa të Irakut të tanishëm). Gjatë viteve 656 – 661 ishte kalif (arabisht: halifa / خليفة; shqip: sundimtar pasues) zgjeroi pushtimin muhamedan deri në Jerusalem, Irak, Siri. Fatmirësisht ai muahamedanizëm agresiv e imperialist u shtyp nga Kalifi i 5-të, Mu’avija, djali i Ebu Sufjan ibn Harb, i cili ishte kusheri bashkëmoshatar dhe kundërshtar politik, luftarak dhe fetar i Muhamedit. Në dekadat pasuese, sidomos në Bagdat, më shumë idhullohej Aristoteli si profet, se Muhamedi. Aty e tutje perandoria arabe u shqua për zhvillim emancipuese pluralist, duke shkëlqye karshi Kishës obskurantiste, e cila ishte bërë tmerr për njerëzimin, deri ku në Europë evoluojë Iluminzmi dhe Renesanca anti kristiane!
Nga ky zhvillim nuk del në pah, kur vërtet në shoqëritë islame ka filluar mbulimi i kokës nga femrat myslimane. Ka gjas të jetë dukuri që e kanë imponuar sundimtarët osmanë, duke e imponuar si traditë në perandorinë e tyre, traditë që e kanë vazhduar shoqëritë myslimane në vendet arabisht-folëse e deri në Indonezi e Indi.
Do ishte një ilustrim , duke u bazuar në burime autentike islame, rrëfimi i Gruas së Muhamedit, Aisha:
“Aishe r.a. ka thënë: Perëndia do të jetë i mëshirshëm ndaj grave të emigrimit të parë, me shpalljen e këtyre fjalëve: ‘Ato të vendosin vellot e tyre mbi kraharor’ për të mbuluar gjinjtë e tyre.” (Al-Buhariu, Hadithe 3/65/12)
Edhe islamologu prof. dr. Hüseyin Hatem, në librin e tij Ilahi Hikmettekadin (f. 220-245), informon se mbulimi i flokëve në kohë të Muhamedit ka qenë simbolikë sociale, për të dalluar gratë e martuara nga të pamartuarat. Gjithashtu, ai thotë se shprehja khimar nuk duhet të përkthehet si shami koke, por vetëm si mbulesë kraharori.
Uroj ta sfidojmë edhe këtë agresivitet të islamistëve mercenarë, sepse këta janë më të rrezikshëm për populli tonë se paramilitarët fashistoidë të Millosheviqit!
____________
Bashkëbisedoi: Gjergj – Bajram Kabashi
- Drini do ti vazhdoj bisedat me Ibrahim Kelmendin në këtë temë e tema të tjera për e rreth islamit.
