Nga: Demë Jashari, Zvicër
Të distancohem pse e mbrojë bijën e heroit Jusuf Gërvalla, Donikën, e zgjedhur me votën e popullit?!
Danikë Gërvalla, në vitet ’90-ta, veçmas gjatë luftës vetëmbrojtëse nga shfarosja dhe çlirimtare në Kosovë, ishte zëdhënësja, përfaqësuesja, mbrojtësja dhe arsyetuesja më e denjë e përpjekjeve për shtet e liri.
Ajo e kishte derën hapur në Qeverinë dhe Parlamentin e Gjermanisë dhe në përfaqësitë diplomatike të shteteve perëndimore atje dhe gjithandej, duke na përfaqësuar dinjitetshëm.
Tash këto dyer për Donikën janë të hapura krah e krah për përfaqësim në dimensionin e synuar ndër breza – DIPLOMACI SHTETËRORE.
Tani, në funkcionin shtetëror diplomatik, shumë dinjitetshëm, profesionalisht dhe denjësisht, Donikës i bëhen kurthe, i kurdisen prapaskena, i mvishen fjalë e veprime të pabaza e hipotetike…
Ajo tha, siç po thoni edhe ju e ne, se, sikur të ishte në dijeni për krimet e ndonjërit dhe të kishte fakte për to, ajo do ti denonconte, madje edhe publikisht.
Krimi është krim dhe kryesi i krimit, gjithkund në botë, është kriminel.
Donika e ka mbrojtur dhe e mbronë luftën çlirimtare dhe UÇK-në!
Ajo ka gjak edhe personal dhe përpjekje e angazhime të vazhdueshme familjare, madje ndër breza, në themelet e lirisë dhe shtetit të Kosovës!
Prandaj, vazhdoj që edhe më tutje t’a konsideroj moment historik dhe privilegj të jashtzakonshëm VOTËN për Donika Gërvallën!
Këtu, si person i pa parti, është edhe vota ime!
Kam qenë, madje edhe publikisht, ndonjëherë kritikues i veprimeve të Albin Kurtit në etapa të caktuara kohore.
Albin Kurti nuk është tradhtar, nuk është i zënë pick nga e kaluara dhe nuk është i zhytur në krim !
Do vazhdoj, madje edhe më ashpër , ta kritikoj Albin Kurtin për çdo lëshim e devijim eventual, apo për mosrealizim të angazhimeve që ka marrë.
Tani, Albin Kurti është kryeministër i Republikës së Kosovës – me votën e popullit.
Dhe unë, në këtë fillim të mbarë, do t’a përkrah me sa mundem !
Presidentja e Kosovës, Shkëlqesia e saj, Zonja Vjosa Osmani, pas Presidentit Historik Ibrahim Rugova, është më e votuara. Dhe kjo na bënë shumë nder si komb dhe si shtet.
Është krenari dhe knaqësi të shohësh nivelin intelektual dhe politik përfaqësues të Presidentes !
Madje, pos tjerash, është besim dhe shpresë dhe si të këtillë nuk duhet bërë përpjekje për ta mbytur në embrion!
E kam shprehur, edhe publikisht, qëndrimin tim kundër formimit të Gjykatës Speciale nga ana e Parlamentit të Kosovës, nën presionin kërcnues të shefave të PDK-së dhe LDK-së.
Jam kundërshtuar dhe më kërkuar kërkuar të distancohem.
Nuk e bëra.
Paraqitjen e Jakup Krasniqit në gjykatë (« unë nuk jam as musliman e as i krishter, unë jam shqiptar ! ») e kam quajtur qëndrim epik e heroik.
Edhe për këtë disa më kiritkuan.
Edhe nga LDK-ja e Isa Mustafës kam qenë i diferencuar. Për këtë nuk jam mërzitur kurrë sepse Isa Mustafa këtë zanat dhe punë ka pasur: diferencimin, spiunimin, përndjekjen dhe verpimin kundërshqiptar që para vitit 1981
Tani më kërkohet, nga parapolitika e humbësve të zgjedhjeve, që të distancohem nga qëndrimet përkrahëse për Donikën(sic.).
JO!
Unë e kam mendimin dhe qëndrimin e pavarur dhe nuk i nënshtrohem politikave kalkuluese e dezorientuese.
Përpiqem t’i qëndroj, me aq sa mundem, i paluhatshëm vetëm interesit kombëtar. Përjetësisht!
E kam përjetuar burgun, persekutimin, distancimin dhe linçimin që nga viti 1979
Ekzistencën e sigurova me punë krahu gjithandej.
Nuk ka arë a livadh në fshatrat përreth Strofcit në të cilën nuk kam prashitur e kositur.
Edhe sot, edhe në gjumë, i mbajë mend kufinjt e tyre.
Nuk ka shtresë toke dhe qymyri, që nga Sibofci, Zhilivoda, Bivolaku e deri te Livadhet e Frashnit në Strofc, që nuk e kam përdorur me krahtë e mi e që nuk e kam në kujtesë.
Nuk ka fshirje lëme me « dresh » në miqësi, shoqëri e vllaznillak ku nuk kam ndihmuar e thithur mjegulla të dendura e të pamatura pluhur.
Nuk ka shtëpi miku, shoku a vllaznillaku të ndërtuar e në të cilën nuk ka pikuar djersa ime, që nga prerja e tullave e tutje.
Prandaj, gjithmonë dhe gjithnjë kam qenë dhe do të jem në anën e ndërtimtarëve e jo të shkatrrimtarëve !
* * *
Që nga 11 qershori 1989 gjindem në Zvicër.
Ika nga përndjekjet e pushtuesit dhe veglat e bashkpunëtorët, shumë prej tyre vullnetar të cilët sikur bënin garë mes vete se cili më shumë dhe më shpejt do të më spiunonte.
Vendet perëndimore, veçmas Zvicra e Gjermania, nuk i kanë akorduar strehim politik secilit kërkues, pa verifikim të hollësishëm, të hetuar e verifikuar mirë.
Unë i jam shumë mirënjohës Zvicrës për strehimin e shumë të tjerëve të rrezikuar dhe për strehimin tim.
Mirënjohës edhe për mbajtjen dhe strehimin e përkohshëm të rinisë së rrezikuar në fillim të viteve ’90-ta dhe të strehimit të përkohshëm të kategorive tjera sociale para dhe gjatë luftës së fundit.
Këtu nuk e kemi synuar e as gjetur parajsën e as luksin. Këtu kemi gjetur sigurinë, lirinë e shprehjes dhe mundësinë e punës. Dhe nuk kemi zgjedhur punë.
Enëlarës, ndihmës në kuzhinë – më vonë kuzhinier apo kamarier, ndihmës murator (baltaxhi), murator, armirues, punëtor ndërtimi, punëtor shërbimesh komunale, pastrues rrugësh e nevojtoresh publike, pastrues(e) në spitale, shtëpi të moshuarish – banesash e shtëpishë private, punëtore në qendrat për pastrim e hekurosje rrobash – shtrojë mbulojë spitalesh e tekstilesh tjera spitalore, mirëmbajtje kopshtijesh, në bujqësi e agrikulturë, në blegtori, etj. ,…
Nuk ka rrugë, autostradë, urë, hekurudhë, digë apo tunel në Zvicër, ndërtuar që nga vitet ’60-ta ku nuk kanë derdhur djersën shqiptarët. Disa kanë lënë edhe jetën.
Kemi qenë të mbrojturit e Zotit sepse, krahasuar kushtet dhe rrethanat, shumë pak kemi pësuar në fatkeqësi pune.
Të punosh me vite të tëra në këta sektorë me rrezikshmëri të lartë e mendjen në Kosovë, vetëm i madhi Zot që na ka ruejtë!
Paratë këtu nuk i kemi mbledhur me rrametë gjatë fshirjes së rrugëve e parqeve, por i kemi fituar me mund, djersë e gjak.
Nuk kemi jetuar dhe shumica absolute as sot nuk jetojmë në luks.
Në Zvicër, Gjermani e gjetiu, shumë gjatë jemi ushqyer me standarde Kosove: krelana me duqa, pasul, pite, laknor, long, turshi e rasoj.
Paratë e kursyera, madje edhe kreditë, nuk kanë pasur destinacion tjetër pos familjes në Kosovë dhe kontribute për përpjekjet dhe luftën vetmbrojtëse e çlirimtare.
Ky standard na ka përcjellur edhe pas lufte sepse është dashur të vazhdohet me ndihmë Kosovës dhe familjarëve të mbetur atje.
Kemi ndarë kafshatën me ju dhe ishim të lumtur që po mundemi ta bëjmë këtë.
Secili sipas kaçikut të vet!
E them publikisht, pa mburrje, se më shumë se njëqindmijë franga zvicerane është kontributi financiar, logjistik e teknik, imi – fëmijëve dhe gruas, dhënë luftës vetmbrojtëse e çlirimtare. Pa i llogaritur të tjerat.
Flas vetëm për ato që mund t’i dëshmoj.
* *
Nuk kam qenë anëtar LKJ-së, të LKK-së e as i ndonjë organizimi politik të Jugoslavisë e Serbisë.
Që nga nisma e deri në vitin 2016 isha veprimtar themeltar, i zgjedhur në funkcione udhëheqëse dhe kontribues në kuadër të Degës së LDK-së në Zvicër. nuk kam qenë i heshtak e komformist. Kam mbajtur qëndrim afrues dhe bashkues me subjektet tjera shqiptare në perëndim. Si kritikues parimor dhe në vazhdimësi i veprimeve të Isa Mustafës dhe klientelës së tij, në vitin 2016 u diferencuam nga ky klan.
Po këtë vit, duke mos pare ndonjë perspective positive për reforma dhe ndryshime në partinë të cilën prej vitesh e kontrollonte dhe kishte ngulfatur i katapultuari Isa Mustafa me klikën shkatërrimtare, kam dhënë dorëheqje nga LDK.
***
Nuk kemi mundur si duhet ta përcjellim rritën e fëmijëve tanë, i kemi lënë në gjumë kur shkonim në punë dhe i gjenim në gjumë kur ktheheshim natën vonë pas pune dhe takimeve për organizim veprues për Kosovën.
Vikende dhe pushime tjera për ne s’ka pasur.
Ka pasur vetëm punë, aktivitet, angazhim dhe kontribut.
Veshmbatheshim dhe ende veshmbathemi nëpër shitore të dorës së dytë apo me veshmbathje të ricikluara e të dhuruara.
Ka edhe edhe nga ata që kanë shikuar vetëm punët e veta dhe fmiljes, por nuk janë shumë.
Tash kohërat dhe gjërat kanë ndryshuar, veçmas me krijimin e brezit të dytë dhe këtij të tretit që po zhvillohet.
Shqiptari në Zvicër, në Gjermani e shtete tjera perëndimore, është pjesë integrale e shoqërisë vendore tradicionale deri në vendimmarrje madhore të interest shtetëror.
Pos të përfshirë në të gjitha proceset dhe në jetën shoqërore, politike, institucionale deri në nivelet më të larta, jemi sipërmarrës shumë të sukseshëm dhe të shumtë në Zvicër.
Dhe, jemi edhe sportistë të shkëlqyeshëm dhe krenari e secilit.
Nuk indentifikohemi më si shtresë e as kategori inferiore.
Pyes:
Pse gjithë ky mllef, gjithë kjo urrejtje, gjithë kjo armiqësi e gjithë ky inat për mërgimtarët???!!!
Fundja, ne rrënjë i kemi atje.
Ato nuk do të mund të na i këpusni.Pse të distancohem
Kurrë!
Ne ju duam edhe kur ju na urreni dhe përbuzni.
Se ne e dojmë pafundësisht Kosovën.
Ne jetojmë dhe frymojmë me ju, me Kosovën dhe për Kosovën !
Falë me shnet nga unë Gërrnaqi mërgimtarë.
