“Garat janë bërë shumë nervoze, nuk mund të pushosh në asnjë moment, as për një sekondë. Teknologjia ka ecur përpara me hapa të mëdhenj, nga rrotat, aerodinamika dhe veshja. Ushqyerja është një temë tjetër. Vite më parë disa garues do të fillonin sezonin me disa kilogramë shtesë, tani ata janë të gjithë në formë perfekte. Çiklizmi është bërë edhe më i lodhshëm”, pranon Rebellin.

“Ritmi është ekstrem, seancat stërvitore më specifike dhe testimi nga pikëpamja mendore, ushqimi është bërë një obsesion. Në moshën 25-vjeçare ju duhet të arrini kulmin e karrierës suaj. Unë bëra çmos pasi mbusha 30 vjet”, thotë Rebellin.

Rebellin ishte çiklisti i parë që fitoi serinë “Ardennes Classics” – garat “Amstel Gold”, “Lieges -Bastogne -Lieges” dhe “Fleche Wallonne” brenda një jave – por me një total prej mbi 60 sukseseve profesionale, ai ende ka emocionin e një fëmije.

“Gjithçka ka të bëjë me pasionin. Të stërvitesh fort dhe të ndjekësh një program specifik është normale për mua. Unë jam pak i shqetësuar për atë që do të vijë më pas. Dëshira ekziston dhe unë do të vazhdoj për sa kohë që jam konkurrues dhe kënaqem. Njerëzit më vlerësojnë, madje edhe më shumë sesa në ditët e mia të suksesit, sepse e dinë sa e vështirë është kundër garuesve të rinj”, thotë Rebellin. “Unë madje garova me disa nga djemtë e konkurrentëve të mi të vjetër. Unë marr shumë mbështetje nga amatorët në mediat sociale, ata lavdërojnë pasionin dhe jetëgjatësinë time, e di që jam një model dhe kjo më motivon. Unë jam një njeri me fat, sepse bëj atë që dua më shumë. Zgjohem në mëngjes dhe dal me biçikletën time”.

“Unë kam shumë përvojë dhe e njoh veten time. Unë nuk kam një trajner apo nutricist; unë di si të stërvitem dhe çfarë të ha. Metoda ime e stërvitjes është ajo që kam përdorur në ditët e para. Unë kam pasur gjithmonë qëndrueshmëri dhe nuk kam nevojë ta stërvit atë në moshën time”, insiston Rebellin.

“Unë kaloj gjashtë ose shtatë orë në biçikletën time, por kjo është një kënaqësi”.

“Qëllimi im është gjithmonë të bëj më të mirën time, veçanërisht kur gara më përshtatet mua, por kjo nuk do të thotë se mund ta fitojë garën në moshën time. Për mua vlejnë entuziazmi, motivimi dhe vullneti”, u shpreh Rebellin.

Sekreti i jetëgjatësisë

Sekreti i jetëgjatësisë së Rebellinit nuk është aspak sekret, por rezultat i talentit natyror, pasionit dhe një stili jetese të ekuilibruar.

“Dashuria dhe pasioni janë çelësi në stërvitjet dhe garat, në të ushqyerit dhe gjumin. Gruaja ime dhe unë jetojmë një jetë të thjeshtë në shtëpi; zgjohemi në orën 06:30, bëjmë zgjatje të muskujve, hamë një mëngjes të mirë dhe pastaj dal jashtë me biçikletën time rreth orës 9:30. Unë ha një vakt të lehtë kur të kthehem, pastaj hamë darkë rreth orës 18:00 dhe shkojmë në shtrat në orën 21:00”, zbulon italiani. “Ne i ndiejmë përfitimet e një jete kaq të rregullt. Unë jam pothuajse vegjetarian, por është e vështirë të vazhdoj me këtë dietë kur jam nëpër gara, sepse më duhet të qëndroj në hotele. Unë nuk kam ngrënë mish të kuq për vite me radhë dhe kam jetuar pa gluten që nga viti 1997. Unë kam një plan të ekuilibruar të të ushqyerit, shërohem më shpejt dhe ndihem më mirë. Ushqimi është karburanti i motorit të njeriut”.

Ai gjithashtu ka pasur zhgënjimet e tij dhe trajtimi i tyre – veçanërisht kur iu hoq medalja e argjendtë e garës olimpike në rrugë pas një testi pozitiv të drogës – e ndihmojnë atë të përgatitet për hapin tjetër të jetës së tij. Po ashtu Rebellin u suspendua edhe për dy vjet.

“Kam pasur disa pengesa në karrierën time, të tilla si heqja e medaljes së argjendtë që fitova në Lojërat Olimpike të Pekinit. Unë u pastrova nga drejtësia italiane dhe mendoj se ajo medalje më përket mua edhe pse tani nuk e kam në pronësi. Kjo ishte një pikë kthese në karrierën time; u pezullova për dy vjet, por ishte sikur të kishin qenë shtatë ose tetë”, pranon Rebellin. “Asnjë ekip i madh nuk më donte më, organizatorët më shmangnin. Ishte një periudhë e vështirë, megjithëse vazhdova stërvitjen sikur të kthehesha në gara të nesërmen. Kur rifillova në 2011, fillova të fitoja nga e para. Isha 33 vjeç, por me të vërtetë arrita kulmin tim”.

Edhe pse askush nuk i jepte një rast, Rebellin insistonte dhe donte t’u bënte të gjithëve me dije që po e gjykonin gabimisht. Ai tani thotë se i ndihmon çiklistët e rinj.

“Më pëlqen të ndihmoj edhe shokët e mi të rinj të skuadrës; unë jam një lloj drejtori sportiv brenda ekipit. Mendoj më pak për rezultatin tim dhe e vë veten më shumë në shërbim të tyre”, tha Rebellin, që insistoi se nuk e ka ndërmend të tërhiqet nga garat e çiklizmit edhe për disa vjet të tjerë. Koha.info