… PA DYSHIM QË RISHFAQJA E HIJEVE ATJE KU ATO PRITEN MË PAK NUK ËSHTË RASTËSI NGA ANALISTI I KDI,së …
Një letër drejtuar, personalisht EUGEN CAKOLLIT!
KDI dhe Cakolli përplasen fort për listen serbe – me vendimin e Konjufces.
Ende pa u zbehur kujtimi i njërës prej sulmeve terroriste, asaj të Mitrovicës, e tjetra në liqenin e Ujmanit, në skenë do të ngjitej Cakolli, shemra e tij.
Mendoi: të vritesh për lirin e kriminelëve, kur atdheu ytë sulmohet çdo ditë nga po ata analistët e opozitarët, nuk është as trimëri, as mençuri, por një mendjelehtësi. Kjo mendjelehtësi e juaja dhe e tjerëve na ka përcjellë gjatë historisë. Disa shqiptar janë për të tjerët, po s’janë për vetveten. Maska ka rënë, Cakolli ka vrarë kombin, po a mund të thuhet se bashkë me të merr fund keqkuptimi cakollëve tjerë? Nuk dihej që kjo sjellje ka qenë e shqiptuar diku në skenat apo prapaskenat e kancelarive të KDI,së, por, që të jetë e menduar menduar është jashtë çdo dyshimi.
Dëgjoni, o milet! Cakolli kishte bërë befas deklarim tronditës si të Haxhi Qamilit. Dëgjoni këtë analistë dhe rimohues kundër lirisë së Dardanisë! Eugen Pasha i biri i themeluesit të Kasabasë, besniku i zëvendësit të listës serbe, besniku i zëvendësit të deputetëve të listës serbe, urdhëron:
“Të gjithë deputetët serbë, duhet të kthehen në parlamentë!”
Ҫdo ky numer i mallkuar analistësh që si ndahet tërë jetës listës serbe? Vërtetë, mesazhi i tij qe i gjatë në mëdia. Fjalët e Cakollit na tingëlluan në vesh si jehonë e ardhur nga një botë tjetër serbe, që ndodhej shumë larg. Ky gurëgdhendës dhe muratorë i shenjtë i listës serbe e tregojë tërë mjeshtërinë e vetë në dëmë të çështjes kombëtare. Në këtë kah, sipas një gjykimi të KDI,së, çështja e sulmit ndaj Kryeparlamentarit, si një favor që iu bë shkijeve, nuk tregonte veç mjerimin e skajshëm mendor dhe moral të njw çmitizuesi gjak humbur.
Një sinops i procesit në KDI. Eugen Cakolli, një nënpunës i KDI,së në qytetin e Prishtinës thuajse i panjohur, një analistë në kufijtë e së keqës, sulmon parlamentin e Dardanisë, që nga format më absurde të tij. Eugeni imagjinon marifete më të dashakeqe ndaj z. Konjufca dhe Kuvenditë, që pamë në media ingranazhe të pakuptueshme dhe mbytëse duke i mbrojtur Deputetët e listës serbe që i shkaktuan aq shumë vrasje, djegie, dhunime e dëme tjera shtetit tonë.
Tema që po shkruaj nuk është e re. Shkaku i këtij shkrimi ka qenë ulërima e Cakollit të “një intelektuali” mjeran që mbanë datën 6 dhjetor 2024 me refrenin e kukamës së një kukuvajke nga degët e thara merrë trajtën e tij. Ulërinë nga media jo e largët në dhjetor të këtij viti, por trajta e tij ishte me fjalët (opozitarëve kishin nevoj për të), cili është programi i tij politik, Cakolli ke shtesë politike apo shoqërore, cilës organizat “antikombëtare” i takon më ka shtyrë të themë disa gjera.
Falmë Zoti ynë, thashë prapë dhe disa çaste pas kësaj shqyerjeje e ofendimi mizor ndajë parlamentit të Dardanisë në media, nuk e kuptoja dot CAKOLLIN se në cilën anë kishte mbetur parlamenti ynë, në të këtejshmen apo në të atjeshmen e Serbisë. Ç’njeri, ç’komb, ç’derq, je, vallë, shqiptarë jo, këtë? Thashë “Shqiptar!” Jo.
Eugen Cakolli! Të turpërohesh përimoralitetin tënd është një hap në shkallën në majë të së cilës të vjen turp edhe për fytyrën dhe moralin tënd.
Të menduarit e paarsyeshëm (irracional), përfitimi i botës së nëndheshme në menyrë krejt të ndryeshme nga ç’e jep analiza e Cakollit ndajë kryeparlamentarit, pamja e Cakollit, është cen i njeriut analfabet kronik brenda KDI,së por diçka e shëmtuar. Në Dardani krijoheshin sa herë që sektet e analistëve apo oraganizatat joqeveritare kishin nevoj për të shpërndar një ide të shëmtuar antishtetërore, për të përligjur vendimin e Z. Kryeparlamentar ose një vijë të re politike antishqiptare. Krijoheshin dy llojesh: shqiptar, analistësh të KDP,së të gjallë apo të vdekur.
E gjithë kjo nuk është rastësi dhe në një mënyrë ose tjetër lidhey me të tjera shembëllime, që vijnë botës shqiptare nga thellësitë e kohërave. Disa tipare të tjera karakteristike të zbërthyera nga Cakolli i KDI,së hedhë në errësirë mbi ligjshmërinë e një identifikimi të shpirtit të listës serbe me atë të njerëzve primitive, armiqësi proverbiale, që i la me gojë hapur të shqiptarët..
Në fillim deklarimi i tij mu dukë si një kërcnim alienësh ndajë kryetarit të parlamentit, por jo ky ishte shqiptar? E megjithatë ky reagim ishte enigmatik. U shfaq si një imazh i ri! Nëse nuk përfillen deklarimet e tij, në fund vihen kafshimet tinzare të këtij bufi. Përherë të parë pas luftës parlamenti e ndiente vetën të “rrezikuar” në vendin tim nga shumë bufë nate! Qenka vështirë të jetosh në kohën e Cakollëve e çakejve të tjerë, kur fjalët atdhe, liri, dashuri humbin kuptimin e vet dhe shndërrohen në fjalë paçavra nga maskarenjtë me lëkur të trashë.
