SABRI NOVOSELLA – SHPIFËS KUNDËRMUES
Si reagim ndaj shkrimit që publikova dje një ish Bashkëveprimtar ma dërgoi një fragment të intervistës që Sabri Novosella (SN) i paskësh dhënë TV Firs Channel (Prishtinë), më 9 tetor 2014. Ata që janë të interesuar të informohen, si e kanë bërë luftën speciale ustallarët e shërbimeve jugo-sllave, i këshilloj ta përcjellin këtë fragment 6-minutësh që e ka broçkullis SN.
Unë e ktheva në tekst, sepse po e komentoj.
***
SN: “Shkumja e Kadri Zekës dhe Ibrahim Kelmendit te Jusuf Gërvalla për ne është e pasqarueshme. Ne skem pas asni informatë, as skam pas unë n’Turqi, as ska pas Metush Krasniqi n’Kosovë. Shkumja e tyne të Jusufi, – masanej na kanë spjeguar edhe shokët, na ka spjeguar edhe Suzana, – për ta ka qenë e papritur.”
INTERVISTUESI: A ka qenë në dijeni Jusufi? Thuhet se ishin 15 persona…
SN: Abolutisht nuk ashtë e vërtet, absolutisht. Në shpinë e Jusuf Gërvallës, më 17 janar të vitit 1982, ashtë shkue Kadri Zeeka me Ibrahim Kelmendin. Kanë qendre ni kohë t’caktume aty. Ndërkohë Ibrahim Kelmend ika thanë unë dum e shku. Ashtë shku. Pas dy orëve ashtë dalë Kadri Zeka m’ia ba ni telefon t’shoqes, se kish pas mendu qi kthehet atë natë, edhe del me njoftua t’hsoqen se nuk muna mu kthy sonte se metat e Jusufi. Kur dalin këta, tu hyp n’kerr, siç dihet, a po merr vesh, kishin qenë tuj rujt, përcjellje, edhe i vrasin, siç dihet. Por siç ashtë e vërteta, – dokumentit ekzistojnë, – disa kohë para se mu vra Isufi mu m’erdh ni informatë prej Metushit, – se mua e Metushit na i majke lidhjet vëllai i Metushit, Osaman Krasniqi edhe Niman…, – për momentin m’iku emni i tij, para sa ditëve ashtë vdes, – dhe m’erdh ni informatë prej Metushit, ni porosi, kini kujdes, se kam informata t’sigurta, se janë përgatit ekipet për vrasjen e ni varg aktiviteteve aktivistëve në diasporë. Posaqerisht ashtë Sabri Novosella, Jusuf Gërvalla, edhe tjerë. Për ketë arsye edhe isufi ishte i paralajmërum n’ket punë, se janë përgatit ekipet e duhet t’jem shumë t’kujdeshëm. Kështu që shkumja e Kadri Zekës dhe Ibrahim Kelmendit n’atë natë te Jusuf Gërvalla e Bardhosh Gërvalla, absolutisht nuk o kanë ka bahet ndoni bashkim. Aty kanë mujt mek enë vetëm bisedime. Kështu që Ibrahim Kelmendi, – unë s’po them dhe s’du me marrë shumë nepër gojë, s’u mu marrë shumë mee njerëz t’tillë, po ata shokët e tij, me t’cilët ka bashkunu,, – si quhet ai që ka shkru ni libër për te?, – ky njeri ka qenë me detyrë, ky ka qenë njeri me detyrë. Vetë shkumja e Ibrahim Kelmendit me Kadri Zekën te Jusuf Gërvalla, largimi i Ibrahim kelmendi dy orë pa u vra njerëzit, herojt e kombit, le ven shumë për t’dyshue. Unë s’po them asgjë. Pasanej aktiviteti i tij ka qenë, gjatë tanë kohës, në shërbim të dikuj vjetër….
INTERVISTUESI: Kujt?
SN: Po, pa asni dyshim të konspiracionit antishqiptar sllavogrek, i cili edhe sot atë punë e lun. Ju lutëm, kta e kem pa gjithkund. Ku ka ndodh ni ngatrresë, Ibrahim Kelmend ika qenë. Ku ka qenë ni kacafytje, Ibrahim kelmendi ka qenë. Ishte ardh ni grup i intelektualëve nga Prishtina në Malmë t’Suedisë. Edhe ishte doktor Fehmi Agani, Milazim Krasniqi, Basri Çapriqi, ky Grajçevci, Blerim Reka. Ashtu m’duket. E kishin caktu shpinë. Ni shok i mirë. Bile ka qenë n’burg me Ukshin Hotin, Ekrem Kryzinë e këta. Edhe ishim tu bisedu. Top-top hyni Ibrahim Kelmendi. Metem të habitun. Ka erdhi, ku e diti. I thash unë sa fjalë. Atëherë foli njani prej atyne. Na jemi ardh prej Gjermanie. Kahdo që jemi shku, kudo që jemi hy, aty ose përpara ose përmbrapa e ke pas Ibrahim Kelmendin. I till ka qenë. Tash ka shkru ni artikull, – s nuk e shoh t’arsyeshem mu marrë me njer tillë, – për zgjedhjet në Maqedoni, ku thotë humbi Kërçova, fitoi Uskana. Unë dola, – sia përmena emnin fare, – dola mej shkrim vjetër, n’Maqedoni fituan ata që i moren votat e popullit. Pse mu marrë na me Uskanë e me këso senesh?! Çka po na duhen ato kacafytje, ato ngatërrime?! Njeri që i shërben dikuj, me ba çdo herë përçamje. Edhe, masi u zgjat kjo, – për kta s’jam kanë i përgatitun, – shkumja e tij në jug të Shqipnisë, kur Shqipëria u ç’bë, se viti 1997 nuk ashtë punë fajdesh, ata e kam spjegu e kam thanë n’mnyrë t’argumentume, 97 ishte përgatitje për ta zhbë popullin shqiptar, ku ishte shumë aktiv me bandat greke, shkrunte libra, bënte kte, bante ate. Kudo që ka ndodh diçka, – m’vjen keq, u përmen shumë emni i tij nket rast, ky ka pas detyrë, edhe sot ka për detyrë për me qenë pjesë e konspiracionit antishqiptar sllavogerk. (…)
***
[1.]
UDBashi Sabri Novosella (atëherë thuhej, po u rekrutove nga UDB-ja, përjetësisht metesh UDBash) në intervistë taktizon sikur më shumë ka rëndësi, pse nuk ishin ai dhe Metush Krasniqi të informuar për shkuarjen e Kadri Zekës dhe timen te Jusuf Gërvalla, sepse do që shkuarja jonë të diskualifikohet si “e pakuptueshme”. Qëllimisht nuk e ka thënë se ka qenë vizitë hileçare apo komplotiste, meqë ka efekt dyshues më të madh nëse thuhet vetëm “e pakuptueshme”. Edhe kësaj radhe SN abuzon me Personalitetin e Metush Krasniqit, meqë ai ka vdek më 16 tetor 1986 dhe nuk mund të reagon. E vërtetë duhet të jetë se Metush Krasniqi nuk ka qenë asnjëherë anëtar në të njëjten organizatë me SN, aq më pak kryetar i LNÇKVSHJ-së, siç mashtron SN, sepse vlerëson se ashtu e legalizon më bindshëm që LNÇKVSHJ-ja, të cilës ende nuk i dihen data, vendi dhe themeluesit!
SN, për t’u imponuar më bindës, trukon: “Shkumja e tyne të Jusufi, – masanej na kanë spjeguar edhe shokët, na ka spjeguar edhe Suzana, – për ta ka qenë e papritur.”
Në fakt, SN e di të vërtetën, se përse e si jemi shkuar te Jusuf Gërvalla, por manifeston luftë speciale, me shpresë se edhe tani mund të ketë ndonjë patriot idealist naiv që hakmerret për atë angazhim timin, të cilin SN e diskualifikon si inkriminues.
Për ata që ende nuk janë informuar, te Jusufi jemi shkuar sepse Jusufi na ka thirr të shkojmë, pos që ishim bashkëveprimtarë e shokë, prandaj mund të shkonim edhe të pa ftuar.
Të premten e 15 janarit 1982 Jusufi më ka dërguar letër “rekomand” (duhet nënshkruar pranimin kur ta dorëzon postieri), të cilën e ka përmbyll me fragmentin:
“Tani po të njoftoj se këto ditë na arriti në videokasetë me pesë filma shqiptarë. Filmat janë të shkëlqyeshëm dhe shumë inspirues. Ne ende s’ia kemi dalë ta shumëzojmë videokasetën, se për këtë punë po na duhet edhe një videofon i dytë, që s’e kemi, dhe një shtojcë speciale për riinçizim, që s’e kemi poashtu. Po të nxorri rruga këndej ndonjë ditë dhe po pate mundësi, merr videofonin tuaj e eja t’i riinçizojmë. Me këtë rrugë, për të njejtën çështje po e njoftoj edhe shokun Z., megjithqë më duket se ata nuk kanë ende as videofon.”
Pasi e ka postuar letrën duhet të jetë informuar nga Bardhoshi, se ndërkohë i kanë ble edhe videofoninin e dytë edhe shtojcën speciale për riinçizim. Prandaj të shtunën në mëngjes na ka ftuar me telefon që të shkonim në mbremjen e asaj të shtune. Na ka udhëzuar te shkojmë Murat Kryeziu në Bernhausen, meqë aty ishte caktuar shfaqja e videokasetën që i kishte ardh nga Tirana. Sylë Nuha i Jezercit, me banim në Dyseldorf, ku e kishim kaluar natë Kadriu dhe unë, na e mundësoi transportin me auto. Në mbremje kemi arrit te Murat Kryeziu. Aty kemi gjet shumë veta. Bardhoshi po merrej me teknikën për të shfaq videokasetën. Ishte teknologji e re, prandaj nuk zotërohej nga secili. Përcollem tv-dramën “gërsheta lufte”, e cila e prezantonte Shote Galicen si komandante të “Lëvizjes kaçake”, siç e kanë quajt atëherë. Mëpastaj kanë pasuar diskutimet, pothuajse deri në mesnatë. Mund që do zgjatnim më shumë, sikur të mos ishte një pyetje e Nuhi Sylejmanit, të cilën Jusufi i diskualifikoi si provokuese, prandaj tha që të shpërndaheshim për të fjet.
Ishte natë tepër e acart, me rrugë të ngrira e mjegull të dëndur. Kur dolem në oborr të shtëpisë ku jetonte Murat Kryeziu, zumë të përshëndeteshim, me përcaktim se Kadriu, Syla e unë do të shkonim mysafirë të Faridin Tafallari, me mendim se është më afër dhe më praktike, për ta vazhduar Kadriu rrugëtimin për në Zvicër. Por Jusufi foli prerë: “Këta janë mysafirë të mitë, meqë unë i kam ftuar.”
Rrugëtuam, Jusufi e Kadriu në auto të Bardhoshin, unë shoqërova Sylën. Rreth 70 km rrugë i bëmë për rreth tre orë, sepse mjegulla pamundësonte orientimin dhe ngrica paraqiste rreziqe.
Në Untergruppenbach, në shtëpinë që e banonin me qera Vëllezërit Gërvalla me bashkëshorte e fëmijët, duhet të kemi arritur rreth orës tre të mëngjesit të 17 janarit 1982. Aty kemi gjetur në person. Ishte nga Bllaca e Suharekës. E kishte zënë gjumi në kauç në dhomë të pritjes, meqë kishte thënë se do t’i pret Jusufin e Bardhoshin, siç ka informuar Syzana. Ishte azilkërkues i para ca javësh. Bardhoshi e kishte njohur, sepse policia e kishte angazhuar përkthyes në një zenkë që ai kishte pas në kampin e azilkërkuesve në Heilbronn…
Pasi Bardhoshi i sistemoi për të fjetur Sylën dhe mysafirin e padëshiruar, azilkërkuesin nga Bllaca, mori leje të shkonte për të fjet. Në fakt, ai donte të na krijonte mundësi për bisedë më konfidenciale, meqë ai nuk kishte praktikuar të merrte pjesë asnjëherë në bisedimet tona, siç nuk merrnin pjesë as gratë e Gërvallëve.
Fatmirësisht ndodhi vendimmarrja për bashkim të tre organizatave në organizatën që u përcaktuam ta emërojmë: Lëvizja për Republikën e Kosovës!
Rreth orës 7 të mëngjesit jemi sistemuar për të fjetur edhe Kadriu e unë. Para se të sistemohemi u dakorduam që kur të pushojmë do të përpilojmë protokollin e vendimmarrjes, njoftimin për publikun dhe do t’i përshtatim “tezat”, të cilat i kishim miratuar në gusht 1981, por donim t’i kishim si platformë të përkohshme, më të përmbledhur, deri sa të organizojmë kuvendin e parë. Rreth orës 14 na kanë zgjuar për të drekuar. Pas drekimit dhe konsumimit të çajit “rus”, Jusufi pothuajse me ton urdhërues, më tha që edhe unë duhet ta shoqëroja Sylën, meqë në Klub në Dyseldorf e presin videokasetën për ta shfaq filmin, siç është bërë paralajmërimi. E arsyetoi atë urdhrim, se duhej të isha për të organizuar diskutimin pas shfaqjes së filmit, meqë pjesëmarrja do të ishte e madhe. Gjithashtu nuk u përmbajt pa pyet, nëse ua kam besën për përpilim të dokumentacionit, të cilin do ta përpilonin bashkë me Kadriun. Për atë qëllim qe marrë vesh me Kadriun, të mos kthehej të dielën në mbremje Zvicër.
Kemi rrugëtuar me Sylën rreth 400 km, deri në Dyseldorf. Kemi shfaq në Klub. Kemi shfaq tv-dramë “gërsheta lufte”. Kemi diskutuar goxha gjatë, pasi u shfaq. Rreth mesnate jemi shpërnda. Mua më mori mysafir Hyzri Reka, meqë e kishte banesën afër klubit. Sapo jemi shtri për të fjet ka trokit, më duket Haxhi Bega, dhe na e ka dhënë lajmin e kobshëm për vrasjen e shokëve. E kishte marrë lajmin se janë vra rreth orës 22:15. Pas rreth një ore kanë ardh Mustaf Mekaj (xhaxhi i Kunatës time, Sabrisë), bashkë me Kunatën time, dhe kemi rrugëtuar me atuto. Në mëngjes kemi arrit në Untergruppenbach. Rreth orës 9 kryehetuesit më kanë intervistua rreth dy orë, për ato që dija unë.
Kjo është paraqite telegrafike, pse shkuam të Jusufi, sa kemi qëndruar, çfarë kemi bërë. Potencimi i ripërseritu, hileçar, i SN, se unë jam larguar nga shtëpia e Gërvallëve vetëm dy orë para se të ndodhnin vrasjet, është shpifje e qëllimshme, sepse SN i ka lëxuar e dëgjuar shumë herë rrëfimet e mija!
Vetëm një UDBash i dresuar mirë për luftë speciale formulon këso insinuatash akuzuese: “Vetë shkumja e Ibrahim Kelmendit me Kadri Zekën te Jusuf Gërvalla, largimi i Ibrahim kelmendi dy orë pa u vra njerëzit, herojt e kombit, le ven shumë për t’dyshue. Unë s’po them asgjë. Pasanej aktiviteti i tij ka qenë, gjatë tanë kohës, në shërbim të dikuj tjetër. Po, pa asni dyshim të konspiracionit antishqiptar sllavogrek, i cili edhe sot atë punë e lun.”
Fatkeqësisht, në shtetin e Kosovës nuk po ekzistojnë mundësitë me i “lidh” këta lloj të UDBashëve, që po vazhdojnë mee luftën speciale e komplotiste, të cilën e kanë bërë qysh kur i ka rekrutuar UDB-ja! Prandaj më mbetet t’i vuaj edhe tani pasojat që po m’i shkakton lufta speciale e këtij bastardi dhe sillojit të tij.
[2.]
SN: “Ju lutëm, kta e kem pa gjithkund. Ku ka ndodh ni ngatrresë, Ibrahim Kelmend ika qenë. Ku ka qenë ni kacafytje, Ibrahim kelmendi ka qenë. Ishte ardh ni grup i intelektualëve nga Prishtina në Malmë t’Suedisë. Edhe ishte doktor Fehmi Agani, Milazim Krasniqi, Basri Çapriqi, ky Grajçevci, Blerim Reka. Ashtu m’duket. E kishin caktu shpinë. Ni shok i mirë. Bile ka qenë n’burg me Ukshin Hotin, Ekrem Kryzinë e këta. Edhe ishim tu bisedu. Top-top hyni Ibrahim Kelmendi. Metem të habitun. Ka erdhi, ku e diti.”
Edhe për atë ndodhi SN e di të vërtetën, sepse e kemi diskutuar në Malmë, në atë ndej për të cilën dezinformon, por ky do të më komprometon para spektatorëve të atij televizioni, meqë ata nuk kanë informim konkret. Fatkeqësisht as, ta zëmë Milazim Krasniqi, tashmë i konvertuar në islamist mercenar, nuk reagon kundër lëtyre shpifjeve të SN.
Rëndom, kur i ftonim personalitet nga Kosova për pjesëmarrje në tubime informuese me gjermanë, angazhohesha që të dalim sa më të suksesshëm. SN, Hafiz Gagica dhe silloji i tyre nuk dinin e nuk donin të merreshin e të përkrahnin këto aktivitete. Unë isha në Berlin për t’i ndihmuar bashkëveprimtarët në mbarëvajtje të tubimit. Nga Kosova ka qenë i ftuar një delgacion i madh. Asaj radhe Milazimi më pat lut t’u mundësoja atij dhe Basri Çapriqit takim me udhëheqjen e PEN-it gjerman (Lidhjes Ndërkombëtare të Shkrimtarëve, e cila e kishte selinë qendrore në Holandë). Njëherit Milazimi më luti që t’ua krijoja mundësin për rrugëtim në Suedi. I telefonova Xhemajl Durakut në Malmë të Suedisë të vinte me auto në Berlin për të na marrë. Rrugëtuam Milazimi, Basri Çapriqi, Yleber Hysa dhe unë. Xhemajli, pos që erdhi, na mori, edhe na strehoi e mirëpriti. Ndodhi edhe ajo ndeja për të cilën dezinformon SN. Sidomos për Milazimin, Basriun, Ylberin, unë nuk isha i paparitur, meqë bashkë kishim rrugëtuar nga Berlini në Malmë.
[3.]
Në Makedoni jam angazhuar si gazetar dhe si veprimtar nga nëntori 2004 deri në mars 2014, kur më goditi sëmundje goxha e rëndë dhe u detyrova të kthehem për operacion në Gjermani. Pra, gati 10 vite i kam kaluar kryesisht në Makedoni, duke pas edhe akreditim zyrtar si korrespondent i gazetës “Epoka e re” (për të cilën shkruaja herë pas here si voluntarist / pa pagesë).
Po, mbaj mend ta kem përdor si titull shkrimi “Fitoi Uskana, humbi Kërçova”. Pra, po përdorja emrin ilir USKANA, që ta glorifikoja fitoren e shqiptarëve në zgjedhje ndaj Kërçovës makedone. Por, edhe kjo e paskësh penguar UDBashin SN!
[4.]
UDBashi SN ka spekuluar edhe për shkuarjen time në Shqipërinë e Jugut, në mars 1997. Edhe për atë shkuarje SN është i informuar, meqë ky i ka përcjellë ekstra shkrimet dhe librën time. Bile, mund që i ka analizua me kolegë, për ta planifikuar bashkarisht luftën speciale kundër meje.
Për ata që nuk e dinë, unë e kam pas shoqëruar redaktorin për Europë Juglindore të revistës gjermane “der Spiegel”, Mikun tim nga koha e studmeve, Rland Schleicher, i cili donte ta bënte një reportazhi për ndodhitë e atjeshme, nga vendi i ngjarjeve. Patëm marrë me vete Demir Demirin, meqë ishte i pasionuar pas fotografimit dhe donte të bënte përvojë në terren të ngjarjeje të bujshme. Kemi qëndruar rreth 11-12 ditë, më duket. Pata bërë një libër me intervista e përjetime, të cilën e pata titulluar “Shqipëria jashtë ‘veriut’ dhe ‘jugut’”. Të gjitha shpifjet dhe insinuatat denigruse të SN për këtë tematikë janë pjesë e luftës speciale që kanë bërë përherë ustallarë e shërbimeve jugosllave kundër meje.
***
Të më falin UDBashët korrekt, që nuk kanë shpërdoruar angazhimin ligjor të tyre në UDB të Kosovës! Ndoshta po e teproj me përdorim pezhorativ akronimin “UDBash”. E kam pas Saud Goranin arsimtar matematike në shkollë fillore në Gllaviqicë. Pat kaluar në SDB (UDB) të Pejës. Përherë e kam ruajt respektin për te, edhe për faktin se u dëshmua si arsimtar që ruan nxenësin e tij, kur u rrezikova në verë 1997, m enjë “aventurë” që bëra në Kosovë. Ruaj respektin edhe për kyeUDBashin Shefqet Hashani, i cili na ka përkrah në Gjermani gjatë viteve 1978-1981, edhe pse ishte sekretar i parë në Ambasadën e Jugosllavisë në Bonn (Gjermani). Në maj 1981 Shefqetin e kanë arrestuar në aeroport të Beogradit, gjatë kthimit për vizitë në Kosovë. E kanë dënuar 8 vite e gjysmë. Të tjerë nuk kam njohur para Lufte. E jam falënderues kryeUDBashit Mehmet Hasku, i cili në prani të shumë vetave më pat kërkuar falje për luftën speciale që ka koordinuar kundër meje (sidomos përmes Hysen Gërvallës) – e ngjashme me këtë të SN. Përherë kam qenë i mendimit, nuk është e drejtë t’i diskreditojmë e dënojmë kolektivisht gjithë UDBashët, e t’i respektojmë e lëvdojmë udhëheqësit e tyre politikë, marionatat titiste Faditl Hoxha, Mahmut Bakalli, Azem Vllasi, Ibrahim Rugova…
***
UDBashi SN ka sajuar e propaganduar një mori shpifjesh, qysh kur u “largua” nga Lëvizja, në prill 1984, pas dy plagosjeve që na i pat shkaktuar një marionetë e tij në manifestimin që organizonin Lëvizja dhe Klubi në Dyseldorf, në mars 1984. Edhe në Zvicër kemi pas një të vrarë e të plagosur, nga marioneta e SN, Haxhi Berisha me bashkëveprimtare. Ata i “udhëheqte” SN. Fatkeqësisht!
Nga shpifjet më pikante që përhapte SN ishin ajo se Jusufi me kishte përzënë nga shtëpia e tij, se një familje në Bruksel më kishte përzënë pasi më kishte kap në flagrancë amorale, se kemi organizuar protestë në Berlin kundër shembjes së Murit të Berlinit, etj.
Në vitin 2007 kisha debat grindavec me SN, pasi publikova romanin “Atentatet” dhe informacionin se SN i kishte vjedh të paktën DY MILOINË USD, të cilat Tirana ia kishte dhuruar LNÇKVSHJ-së, kur Jusufi i kishte shkruar letër Enver Hoxhës dhe i kishte kërkuar ndihmë financiare. Sidomos e pat egërsuar që pata publikuar dëshminë e kryepolicit Demë Dmaj (i Katunit të Ri, Komuna Pejë, kryepolic në Prishtinë), se në dhjetor 1979 kryeUDBashi Ibush Kllokoqi kishte improvizuar bastisjen e shtëpisë së Sabri Novosellës. Ishte bërë raportim se SN nuk e kanë gjet në shtëpi, edhe pse vet Ibush Kllokoqi e ka transportuar SN prej aty, drejt kufirit me Shqipërinë, për të simuluar edhe arratinë e SN në Shqipëri…
SN më pat kërcënuar se do më padiste për shpifje. E pata lut ta bënte, sepse hetuesit do të kenë mundësi të zbulojnë gjithë veprimtarinë komplotiste e inkriminuese të tij.
Fatkeqësisht nuk më ka denoncuar!
Ky e ka inatin e madh që unë i kam mbijetuar luftën speciale dhe komplotët e tij – për të dëshmuar (meqë të tjerët i ka bërë të heshtin).
Si i bëhet tani halli me këtë kundërmues të ambientit tonë?
Fatkeqësisht jam i dënuar ta duroj, duke u ndier i mjaftuar se unë i kam sfiduar komlotet e luftën e tij speciale, ndërsa ai ka dalë i fituar si profiter – tashmë është multimilioner.
Nuk e di cilin qëndrim po mbajnë viktimat e tij – që i ka “anëtarësuar” e “kooptuar” në organizatë fiktive, për t’i dërguar pastaj në burgje, që t’i rrit meritat te UDB-ja e tij punëdhënëse. Ndërsa viktimat e tij, Jusuf Gërvalla, Metush Krasniqi, fatkeqësisht nuk mund të mbrohen nga shpërdorimet që po ua bënë ky UDBash i inkrimunuar, prandaj e kemi për obligim t’i mbrojmë.
***
Këtu mund të përcillni shpifjet, insinuatat, denigrimet, akuzat, që i ka bërë SN në këtë fragment 6-minutësh:
