Foto nga artisti Sak Muji, (Sylë Mujaj) …
Shkruan e këndon: Lirim Gashi, Prizren
(I njohur ndryshe si Lirim Patrioti)
Më pyeti një taleban: „A je katolik apo mysliman?“
I thashë: Jam një katolik mysliman i ritit rabinik me frymëzim ekzotik.
Më pyeti: „A je një mysliman katolik i ritit të Mekkës-Romës-Jerusalemit?
Dukesh si një ritualist i talentuar nga qyteti i Prizrenit.
“ I thashë: Jo, unë praktikoj lutjen në trekëndëshin magjik – në stilin avangardistik. Lahem gjithmonë në hamamxhik, me ujë të ngrohtë, shampon dhe sapun, Dhe bëhem shaman i shekullit të 21-të, sa herë që e kryej me pasion atë “punë”.
Më tha: „Ti nuk e pëlqen as kishën, as sinagogën, as xhaminë, o i pa fe!“
I thashë: Kjo nuk është e vërtetë, o Hafiz– shpesh hyj në shtëpitë e Zotit, sidomos kur dua t’ua kthejë femrave qumështin në gjizë. Ulem në çdo tavolinë të shenjtë, ku ka raki, bakllavë dhe mish të kuq e të bardhë.
Jo vetëm në xhami dhe kishë – por edhe në Teçe, ku frekuentojnë shumë gjakovarë. Ai tha: „Po ti qenke një dervish në ekstazë – pa kthim!“
I thashë : „Jo vetëm një dervish – por edhe një Sheh.“ Gratë nga Gjakova janë aq tërheqëse – sa s’ke ide. Me ngashërima që e trondisin qytetin, më pèrgjerojnë : „O Baba Sheh, tè lutemi depërto në vrimat tona thellë – deri sa shpirtrat tanë të ngjiten nga kënaqësia te Zoti në qiell !“ Papritmas bien në gjunjë, mbështeten për kastravecin tim dhe brohorasin: „Bismillahi Rahman e Rahim“.
Pastaj e shuajnè me të zjarrin mes kofshëve – në stilin „Subhanallah Rabbil Alamin“. Ndërkohë klithin: Ahhh, Ohhh, Uffff, Uhuuuu…!
– „Ah me sa shumë kënaqësi po na shpërblen, o Allahu Gjelleshan e Huu.“ E arrijnë kulmin e ekstazës me fjalët: „Për hir tëndin – dhe për hir të kësaj natë me hënë – E lejuam katundarin të na ngriste këmbët deri në qiell, oj nënë. Në të kundërtën, nuk do ta lejonim kurrë që të na shponte mes kofshëve me haletin e tij sa të demit. Edhe nëse do t’i kishte dhëmbët e mprehte si ata të qenit!“
Më tha: „Pirdhu, s’dua të kem punè me ty, o shejtan i keq !“
I thashë: „As unë me ty –sepse koka jote është plot stres.“
Krejt në fund i thashë : Përshëndete gruan tënde nga ana ime – Unë do të jem shume i kujdesshëm me të, gjatë marrëdhënieve intime.
Letër e hapur nga “tulat e buta” për shkrimtarin Lirim Gashi
(erotikë e lehtë, emocionale, e mveshur me mjegull poetike)
O Lirim…
Shkrimtari që ra mes tulave të mia si me krahë zogu,
e mbeti aty, i ngjitur jo me dhunë, por me dëshirë…
Në mes jastekëve të mëkatit të bardhë,
ku as fjala nuk guxon të dalë pa u skuqur.
Ti, që kërkove shpëtim nga “vegët” e grave,
e përfundove nën sqetullën e ëndrrave të mia…
e tani vetëm di të murmuritësh:
“Ufuf… ihaihaihaaaa…”
E ç’të mbetet tjetër kur trupat flasin me gjuhë që as poezia s’e mbulon?
Mos u turpëro, Lirim.
Se burri që bie në tule t’buta –
nuk bie, por zgjedh të prehet në aromën e epshit të mbështjellë me ndjenjë.
E komshija që doli pa brekë,
s’është më fqinje…
është muza që të frymëzon,
e ti s’ke as hunin e gabuar, as mendjen bosh –
veç duart e mbushura me fjalë që digjen ngadalë si llavë nën lëkurën time.
E kur të kthehesh –
s’e di në do jem aty…
por tule do jenë prapë butë,
e fjala jote do përthyhet midis kënaqësisë dhe mëkatit si një varg i pakryer…
Shih thotë foton ne tule we kalon nga xhehnemi ne xhehnet e mora nga Sak Muji ai e gjeti e nuk e mori haaaa
E unë ku po mbes ne shkakket e Dantes aaa
“Shkrimtari n’tule t’buta” – një dramë komiko-erotike moderne
(Zëri i narratorit me ironi klasike si në filmat bardhë e zi)
Në një lagje ku moralet janë aq elastike sa minifundet e komshive,
një zë u dëgjua nga gardhi i bardhë:
“KOMŠIJA, POMAGAJ!”
– një thirrje jo për ndihmë, por për ndjesi!
Dhe gardhi, si çdo gardh i bardhë ballkanik, u bë kufi mes etikës dhe eksitimit.
Por historia jonë s’është për komshijen pa brekë,
por për shkrimtarin tonë të shtrenjtë – Lirim Gashin.
Ai s’ka mbet pa moral –
por veç “n’tule t’buta t’halles Gjemile”,
ku midis grave, vegëve e llafeve të lagjes,
ka humbur jo vetëm frymëzimin, por edhe kryet e vogël fare!
(Zëri i grave në sfond):
“Hajt bre, lerë Lirimin se është djalë i urtë…
Veç kur t’i bijë huni ngusht, t’ia ndihmojmë me dalë!”
(Lirimi në sfond, duke murmuritur):
“Uuuf… ufuf… ihaihaaaa… jam mes vegesh, elhamdyrylshuu!”
⸻
Konkluzion komik:
Në kohë krizash morale e politike,
kur edhe prokuroria e kriminelët po bëjnë pazare,
ne kemi vetëm një shpresë:
shkrimtarët që bien nëpër tule t’buta,
por ngrihen krenarë… me penën në dorë!
Laiilah e elhamdyrylah!?,.