Nga: Lirim Gashi, Prishtinë
“Serioziteti është provë se individi ka një karakter të mirë,” tha një mik të cilin e quajta Einstein Nietzsche pas atij ,,shpërthimi brilant”, sepse prodhonte aq shumë ajër të nxehtë në dhomën ku po flisnim, saqë më bëri të më rridhte djersa nga të gjitha poret e lëkurës dhe të humbë tre kilogramë peshë.
Si rezultat, mezi thitha djersën me tre peshqirët që i dhanë atij për synetinë e djalit të tij.
I thashë shumë seriozisht se sinqeriteti i pafiltruar i energjisë negative dhe kriminogjene do të thotë gjithçka.
Sepse mund të shfaqet si vjedhje e prones publike, grabitje e buxhetit të shtetit, shndërrim serioz i tempujve te dijes ne tempuj te injorances dhe fabrika qe prodhojne diploma seriale, per pazarin e Mamushes ku blerësit blejne injorancën dhe kthehen në politikanë që mund të shkëlqejë vetëm si bujq dhe blegtorë.
Mora shembullin e seriozitetit të Hitlerit, i cili që në fillim kishte një plan serioz për shfarosjen serioze dhe deri në individin e fundit të të gjithë hebrenjve të të gjitha moshave, gjinive, profesioneve dhe orientimeve seksuale.
Pastaj i thashë se Hitleri i kishte udhëzuar të gjithë agjentët e Gestapos të monitoronin sjelljen dhe gjestet e njerëzve të thjeshtë dhe nëse ata do të vinin re se buzëqeshja e shfrenuar pas një shakaje qesharake do ta bënte dikë të dallohej nga turma, atëherë ata duhet t’i prisnin atij gjuhën me një brisk të mprehtë berberi.
Sepse nga koka psikopatike, sadiste dhe frikacake e Hitlerit, buzëqeshja e shfrenuar përjetohej dhe perceptohej si relaksim dhe dorëheqje nga gatishmëria për të mbështetur idenë e tij të çmendur për asgjësimin e gjysmës së njerëzimit.
Dhe në fund i thashë se pas konvertimit tim në Seriozush Seriozovski do të bëja një plan shumë serioz për t’i prerë atij kokën si kalli gruri me brisk berberi, të cilën pastaj do ta përdorja si futboll për ndeshjet e kampionatit të fshatit.
Për fat të keq, për shkak të seriozitetit tim të ftohtë dhe brutal, ai përjetoi aq shumë panik sa u gjunjëzua para meje dhe u lut me përulësi që të mos isha më kurrë kaq serioz, sepse serioziteti nuk është ende një provë karakteri e dy ose më shumë qenieve të gjalla që lëvizin mbi dy ose më shumë këmbë.
Përzierja e grurit me thekrën, të dashur miq, jo vetëm që krijon një sfond të bujshëm për komente ironike dhe sarkastike, por edhe e bën vëzhguesin e hutuar objekt talljeje.
***
“Ernsthaftigkeit ist der Beweis dafür, dass der Mensch einen guten Charakter hat”, sagte ein Freund von mir, den ich nach dieser brillanten Explosion Einstein Nietzsche nannte, weil er so viel heiße Luft in dem Raum wo wir uns unterhielten produzierte, dass ich aus aller Hautporen schwitzte und verloren drei Pfund Gewicht.
Infolgedessen konnte ich den Schweiß mit den drei Handtüchern, die sie ihm für die Beschneidung seines Sohnes gaben, kaum trocknen.
Ich sagte ihm sehr ernst, dass die ungefilterte Ernsthaftigkeit negativer und kriminogener Energie alles bedeutet.
Weil es als Diebstahl öffentlichen Eigentums erscheinen kann, als Raub des Staatshaushalts, als ernsthafte Umwandlung von Tempeln des Wissens in Tempel der Unwissenheit und Fabriken, die Seriendiplome produzieren, für den Mamusha-Basar, wo Käufer Unwissenheit kaufen und zu Politikern werden, die nur als Bauern und Viehzüchter glänzen können.
Ich nahm das Beispiel der Ernsthaftigkeit Hitlers, der von Anfang an einen ernsthaften Plan zur ernsthaften Vernichtung und bis ins letzte Individuum aller Juden jeden Alters, Geschlechts, Berufes und sexueller Orientierung hatte.
Dann sagte ich ihm, dass Hitler alle Gestapo-Agenten angewiesen habe, das Verhalten und die Gesten der einfachen Leute zu überwachen, und wenn sie bemerken würden, dass das zügellose Lächeln nach einem lustigen Witz jemanden aus der Menge hervorheben würde, dann sollten sie ihm „die Zunge abschneiden“. mit einem scharfen Barbierrasierer.
Denn aus Hitlers psychopathischem, sadistischem und feigem Kopf wurde das ungezügelte Lächeln als Entspannung und Resignation von der Bereitschaft, seine verrückte Idee von der Vernichtung der halben Menschheit zu unterstützen, erlebt und wahrgenommen.
Und schließlich sagte ich ihm, dass ich nach meiner Bekehrung zu Seriozush Seriozovski einen sehr ernsthaften Plan schmieden würde, ihm den Kopf abzuschneiden wie einem Weizenkolben mit einem Rasiermesser, den ich dann als Fußball für die Dorfmeisterschaftsspiele verwenden würde.
Leider erlebte er wegen meiner kalten und brutalen Ernsthaftigkeit so viel Panik, dass er vor mir kniete und demütig betete, dass ich nie wieder so ernst sein würde, denn Ernsthaftigkeit ist noch kein Charaktertest von zwei oder mehr Lebewesen, die sich auf zwei oder mehr Beine bewegen.
Das Mischen von Weizen mit Roggen, liebe Freunde, schafft nicht nur eine sensationelle Kulisse für ironische und sarkastische Kommentare, sondern macht den verwirrten Betrachter auch zum Gegenstand der Lächerlichkeit.
