Në foto: Suzana me bashkëshortin e saj, Jusuf Gërvallën, në moshë të re.
Ibrahim Kelmendi, Gjermani
___
Këtë shpifje që po e shihni në grafikë sapo ma dërgoj në privat në mik.
Pyetje që mund të bëhet për këtë lloj shpifjeje: është e vetëdijshme Suzana se kështu po e poshtëron më shumë se mua Bashkëshortin e saj, Jusuf Gërvallën, meqë mysafirin mund ta dëbosh nga shtëpia një herë, por jo tre herë, sepse dy herë tjerë nuk e le me të hy në shtëpi?
Kjo viktimë fatkeqe pasi është shpërngul nga Gjermania në Tiranë, – kur patëm përfunduar ceremoninë mortore gati 3-javore (sepse Suzana ka bërë kërkesë në konsullatën e Jugosllavisë në Shtutgart për varrosjen në vendlindje të tre bashkëveprimtarëve të vrarë!!), – është “përpunua” nga UDBashët që ishin të angazhuar në Sigurim të Shqipërisë, që të plasonte këso shpifjesh idiotike e denigruese.
Jam shkuar shpesh te Jusufi e Bardhi, për hir të bashkëveprimtarisë, edhe pse jetonim në largësi mbi 400 km. Patjetër, para se të nisesha për rrugëtim (me tren) duhej të konsultoheshim paraprakisht përmes telefoni, sepse në ndërkohë Familja Gërvalla që shpërngul në fshatin Untergruppenbach, i cili nuk kishte komunikacion publik deri në Heilbronn apo Ludwigsburg. Prandaj përherë më priste Bardhoshi në stacion të trenit.
Suzana ka qenë përherë shumë e mirësjellshme dhe bujare ndaj meje, edhe gjatë ceremonisë mortore, meqë gjatë ceremonisë mortore kam qëndrua në shtëpinë që e banonin Gërvallët (bashkë me Kunatën time e Bashkëveprimtaren tonë, Sabrinë, dhe Bashkëveprimtaren Vezire Nuha, të cilat ndihmonin Suzanën e Tushën për t’u gatua ushqim vizitorëve të largët). Suzana atëherë patë guxuar t’u thotë JO gjarpërinjeve që ishin penetruar në Familjen Gërvalla, të cilët ia kërkuan miratimin Suzanës për zbatim të vendimit të tyre: “Ne shkokët kemi vendos të dëbohet Ibrahimi nga ceremonia mortore.”
Shpreh keqardhje që nuk patëm kapacitet për t’i mbrojt Suzanën, Tushën dhe fëmijët e tyre, nga keqpërdorimi e poshtërimi që ua kanë bërë Sabri Novosella & Co.
***
Ja ca fragmente të letrës së fundit, të cilën Jusuf Gërvalla ma ka dërguar më 15 janar 1982 (dy ditë para vrasjeve):
“I dashur shok Ibrahim,
Me bisedën që patëm në dasmë, unë në njëfarë mënyre u tregova i padrejt ndaj teje. Por, duhet ta kesh kuptuar që gjaknxehtësinë time mund ta zbrazja vetëm mbi një shok me të cilin nuk kemi pasur kufij. Arsye për të qenë aq gjaknxehtë mbase nuk kam pasur.
(…)
Tani po të njoftoj se këto ditë na arriti në videokasetë me pesë filma shqiptarë. Filmat janë të shkëlqyeshëm dhe shumë inspirues. Ne ende s’ia kemi dalë ta shumëzojmë videokasetën, se për këtë punë po na duhet edhe një videofon i dytë, që s’e kemi, dhe një shtojcë speciale për riinçizim, që s’e kemi poashtu. Po të nxorri rruga këndej ndonjë ditë dhe po pate mundësi, merr videofonin tuaj e eja t’i riinçizojmë. Me këtë rrugë, për të njejtën çështje po e njoftoj edhe shokun Z. [Kadri Zeka], megjithqë më duket se ata nuk kanë ende as videofon.
Të fala vëllazërore e revolucionare
J.G.
15 janar 1982″
***
Napolon Banaparta: “Edhe pse të kam nënë, mbuloj paksa vegët.”
Mallkim propaganduesve të këtyre shpifjeve!
