Lirim Gashi, shkrimtar nga Prishtina
Maroj Adriatik Kelbmend Zeza t’u hulumtu me mikroskop mos po gjënë helbete naj konspiracion në vendimin e Qeverisë për ta hapur për Serbinë arkivin dhe ashtu të hapur të vendit tonë.
Por asgjë s’po gjënë, prandaj fytyra po i skuqet si speci i fanes, dhe me këtë po dëshmon që babai i tij udbash ka lënë gjurmë të thella në kulturën, edukatën dhe karakterin e tij tradhtar.
Adriatik Tinëzar Kelbmendi me karakterin e tij tipik për fëmijët e udbashve prishtinas të asaj kohe, po më shkon pafundësisht në nerva.
Të tillë ishin asokohe 50% të fëmijëve të Prishtinës.
E sidomos ata që e shihnin veten si alfa dhe omega të elitës intelektuale, politike, kulturore, arsimore dhe edukative të Provincës së Qelbur.
Sepse fëmijët e prindërve udbash të asaj kohe ishin të vetmit që kishin monopol mbi krijimin e elitave të vetshpallura intelektuale, politike, kulturore, arsimore dhe edukative, që në fakt ishin tufa bythlëpirëse të politikës shoviniste serbe.
Të tillët i kemi sot udhëheqës kryesorë të politikës dhe mediave kosovare.
Ky është rendimenti që po e korrim sot prej të mbjellave udbashe në atë kohë të trishtë.
Dhe përderisa këta fëmijë në moshën rinore e kanë veshur petkun e politikanëve për të dëshmuar besnikëri të paparë ndaj Serbisë Klerofashiste, për të njëjtën arsye e kanë veshur edhe petkun mediatik.
Dhe është shumë e logjikshme që ata më vonë nën petkun politik dhe mediatik janë dëshmuar si gjallesa dy këmbëshe të pavullnetshme, sabotuese, inerte, flegmatike, tinëzare, shterpe, servile, injorante, narcisoide, inferiore, lëkurë-trasha, kameleonike, tradhtarë dhe zvarranike, që ngrisin tym, pluhur dhe mjegull mbi të vërtetën.
Çka tjetër?
Ndërsa nën petkun mediatik janë dëshmuar si rojet më besnikë të mjegullës, tymit dhe pluhurit udbash serb mbi të vërtetën e hidhur shqiptare.
Sepse mjegulla, tymi dhe pluhuri ia humbin fijen të së vërtetës.
Prandaj kanë frikë nga hapja e dosjeve të hapura të arkivit shtetëror që po ashtu është i hapur për të gjithë, sepse SHIK-u menjëherë pas luftës i ka shantazhuar me dosje të mbyllura të arkivit të tij klandestin, për t’i shndërruar në lojtarë kryesorë të ekipit shikist.
Sepse krerët e SHIK-u me siguri kanë parë të ata talent të jashtëzakonshëm për spiunazhë.
Mirëpo krerët e SHIK-ut si duket kanë harruar që ata kanë talent edhe më të madh për tradhti.
Talent më të madh se 97% të qytetarëve të Kosovës.
Dhe pikërisht këta supertalentë të spiunazhes dhe tradhtisë e kanë futur SHIK-un në kthetrat e UDB-es.
Sepse në shumicën e rasteve kanë qenë agjentë të shumëfishtë.
Në anën tjetër pranë Glaukut madhështor, Adriatik Udbashi duket si paçavurë.
Dhe kjo është e vetmja gjë që po më pëlqen në këtë emision.
E madje që po më pëlqen shumë.
Të dua Glauk.
