Nga Vera Xerxa
Ted Hjuz në vitin 1964 shkroi që si poet kur të jesh zgjedhur nga shpirtërat…nuk ka jetë tjetër për ty,duhet të shamanizosh ose të vdesësh.Në një artikull në 1962 Hjuz tha “Shpresa e vetme e poetit është të jetë pafundësisht i ndjeshem ndaj asaj që është dhurata e tij”. Në poezinë “Përgjegjësit”,nga vëllimi i tij i fundit i poezive,”Letrat e ditëlindjes” Hjuz përshkroi fatin që e ndau ai dhe Sylvia Plath si në vijim:
Ishte një vizitë nga perëndesha,bukuria
E cila ishte motra e Poezisë – ajo pat’ ardhë
T’i thotë poezisë që po na llastonte.
Poezia mbase dëgjoi,por ne nuk dëgjuam gjë
Dhe poezia nuk na tregoi.Dhe ne
Vetëm bëmë çka poezia na tha të bëjmë.
Është thënë që “Hjuzi si poet mitik,shkroi për të çliruar dhe shëruar- shpirtin,trupin,komunitetin dhe botën.Do ishte shamani dhe kërkimi i tij mitik që shërbyen si paradigmë primare dhe skriptë e shenjtë për poetin si shërues dhe çlirimtar”.
nga anglishtja Vera Xërxa
Londër 2 dhjetor 2020
Hughes wrote in 1964 that as a poet ‘once you have been chosen by the spirits […] there is no other life for you, you must shamanize or die’.14 In an article in 1962, Hughes said that ‘The poet’s only hope is to be infinitely sensitive to what his gift is’.15 In the poem ‘Flounders’, from his final volume of poems Birthday Letters (1998), Hughes described the fate shared by him and Sylvia Plath in the following manner:
It was a visit from the goddess, the beauty
Who was Poetry’s sister – she had come
To tell poetry she was spoiling us.
Poetry listened, maybe, but we heard nothing
And poetry did not tell us. And we
Only did what poetry told us to do.
It has been said that ‘Hughes as mythic poet, wrote to liberate and heal – the soul, the body, the mind, the community and the world. It would be the shaman and his mythic quest that served as the primary paradigm and sacred script for the poet as healer and liberator’.
Via Vera Xerxa
