VEÇ E VËRTETA NA BËNË SHKËMBË TË FORTË
___
* Letër e hapur për çdo shqiptar që ka gjak shqiptari.
___
Dëshirën për t’a thënë troç në fytyrë. Një pyetje po ja bëjë vetes dhe juve, nga Gjakova, si nga një kënd i Çarshisë i Vjetër: ç’po bënë ky milet kaq i ulët kombëtarishtë dhe nuk e lufton me pendë “islamin e egër radikal – politike”.
Diçka që nuk duhet të na ikte, ne s’e kapnim dot… Intelektualët duhet ta bashkojnë këtë popull që rrinë e bënë sehir. – Keni të drejtë të habiteni, me vetvetën. Por unë, për hir të miqëve kam, për ju, do të përpiqem t’ju shpjegoj. Dhe kjo s’është hera e para dhe kjo s’është hera e fundit. S’është nevoja për ironi. Unë po ju shpjegoj si është puna e këtij populli, që lutet çdo ditë në tempuj të errësirës.
Sinqerisht ju a shpjegova se ne jemi që mund të vendosim dhe ti ndrrojmë gjërat për të mirën e këtij kombi! Ju kërkoj ndjesë nëse e keni marrë ashtu, ndryshe nga ç’mendoj unë. Çështjet esenciale të kombit shqiptar, siç është çështja kombëtare, përveç asaj politike e sociale, nuk duhet, as nuk mund të jenë, ekskluzivisht çështje hoxhallarësh politikë. Ato nuk mund të jenë çështje për të cilat vetëm ato mund të vendosin.
Çështja kombëtare, sikurse edhe ajo sociale e politike, është çështje e përgjithshme kombëtare, që kapërcen interesat e ngushta fetarokulariste e hoxhallarësh, cilado qoftë dhe sado qoftë e madhe ata hoxhallarë klanesh.
Do të duhej, prandaj, të ishte ineligjencia kombëtare, si vetëdije më e lartë e kombit, pikërisht ajo që do t’u dilte përpara manipulimeve islamit radikal, klaneve brenda xhamish e mejtepesh për këtë çështje për qëllime asimilimi. I përket inteligjencies gjithashtu të merret me këtë çështje, pa qenë e domosdoshme të bjerë në kundërshtim me interesat e ndonjë hoxhe, as të jetë kukull turke apo serbe e ndonjë hoxhe a xhamie.
Ndryshe nga fetarët a fraksionet albanofobe që mund t’i ndajë shqiptarët, do të thoshte Solzhenicini, janë intelektualët e kombit ata që bëjnë bashkimin e kombitë. Janë hoxhallarët ata që, pavarësisht nga xhamitë e ndryshme, që shkojnë e vijnë, do t’i tregonin kombit shqiptar ç’është e ç’do të ishte e nevojshme dhe e dobishme për kombin.
Kjo pikëpamje është në kundërshtim, aq më pak mohon, organizimin fetaro/politik të vendit e të popullit. Çështjet e ndryshme të shoqërive të qytetëruara kanë nevojë dhe kanë kërkuar edhe dje, fjalën dhe qëndrimin e intelektualit, fjalën dhe qëndrimi shkencor për çështjen vitale të kombit, fjala dhe qëndrimi i të cilit nuk janë ato të një konformisti, por e kundërta e tyre, domethënë fjala dhe qëndrimi që mbajnë parasysh dhe synojnë të vërtëtën historike e shkencore.
Duke qenë helmuese, ka thënë Zaratustra, të gjitha të vërtetat që heshten, vetëm e vërteta na bën të lirë e të fortë, pohon U.Eko. Fjalën e vërtetë, pra, që nuk bën flirt me islamin politikë, por atë që është dhe që vihet në shërbim të interesit kombëtar, shoqëror, kulturor dhe shtetëror.
Intelektualë do të quhen, prandaj, jo ata që kanë grada shkollore e shkencore, por ajo kategori njerëzish që mendojnë, që shtrojnë çështje e krijojnë synime e norma shoqërore, detyra e të cilëve është, sipas Rusosë, ta thonë të vërtetën, pa i detyruar, ndërkaq, të tjerët t’i besojnë.
Nëse ndonjë fetar i lartë apo besimtarë i keqpërdor ligjet në shtetin tonë, nëse ndonjë funksionar i lartë fetar i keqpërdor ceromonitë fetare dhe mësimet fetare për të plagosur apo për ta sakatosur kombin e vetë. Kundërshtarët e tij nuk duhet të ndjekin të njëjtën rrugë por duhet ta luftojnë me të njëjtat armë. Pavarësisht se mund të jetë e pakëndëshme për pjestarët e saj të veqantë. Si kundërshtar i këtyre dukurive negative: “Shqiptari duhet të jetë me të vërtet luftarë për demokraci dhe duhet të bëjmë diçka që të mos e harojnë kollaj!”.
Duke folur në përgjithësi, nuk duhet të harrojmë se qëllimi më i lartë i ekzistencës shqiptare nuk është mbajtja e shtetitqeverisës, por ruajtja e kombit tonë, i marrur nëpër këmbë disa herë. Mjafton të dim se çfarë pamje duhet të ketë shteti dhe duhet të synojm ta japim shtetit më të mirën. Kësaj rradhe kisha ndër mënd të shkruaj gjatë. Këta parazitë NEGROIDË, ky infektim i sëmuar i hoxhallarëve pakarakterë po përpiqen të shkatërrojnë një krijesë të re dhe unike që ka ardhur në botë si një dhurat e ZOTIT dhe falë gjakut të derdhur të heronjëve, dëshmorëve, martirëve dhe të gjithë të burgosurve politikë për liri.
Sigurisht, askush nuk beson se këta si “përfaqësues fetar” të zgjedhur të kombit na qenkan më të zgjedhurit në mes “hoxhallarëve” të klasit të parë. Asnjë nuk është budalla sa të pretendojë sa këta hoxhallarë dalin nga “letrat e hedhura” në kutit e votimit. Gjithmonë një pjesë e madhe e hoxhallarëve dhe e imamëve injorantë dhe të paaftë vendosin për çdo gjë.
Te këta njerëz qëndrojnë diçka më pak se 30% mesatarja e zgjuarsisë. Prandaj, ne kemi nevojë që shteti një ditë duhet t’i shfuqizojë këta fetarë gjysmakë. Shikojeni vuajtjet me të cilat jeton populli ynë që prej kohës kur është kontaminuar me islamin politik, me tradhëtinë e tyre.
Mbani në mendje ky kontaminim helmues mund të hiqët vetëm me rrebelime demokratike. Jo rebelë kundër kombit apo shtetit, por rebel kundër kësaj forme fetare. Kjo është për t’u habitur e rrnqethur. Shpeshherë ky kombinim i këtyre njerëzve me pelerina mesjetare nuk për përputhen mirë dhe, shpeshherë, shfaqjet e tyre në xhami e media duken si ndonjë piktur e shëmtuar që të ngjallë urrejtje.
Nocioni absurdse i haxhallarëve servilë “gjenialë” s’i’ç thonë mund të nxirren vetëm nëpërmjetë tempujve të errësirës, këtë nuk mund ta përbijmë… Atëherë rebelimi nuk është vetëm e drejta, por detyra e çdo nacionalisti dhe çdo qytetari. Jo rebelë kundër kombit apo shtetit, por rebel kundër kësaj forme antishqipatre për të cilën ishim bindur se do të sillte shkatrrimin e popullit në menyrë të pa shmangëshme.
Fati i elementit shqiptar në shtetin e Dardanisë varej nga pozicioni i tij në parlament. Situata nisi të bëhej shqetësuese pasi fraksionet e gjak prishurve shqiptarë, shkijeve, arabëve, turqëve, boshnjakëve etj., nuk mund të konsideroheshin më si një mbështetje kur ishte në rrezik qeshtja e jonë kombëtare. Si një stuhi kërcnuese, këto minoritete mbanin gjthmon një qëndrim anti-shqiptarë. Në këtë kohë, Dardania po gëlonte nga elementet e huaj, sidomos shkije, turq, rus, araba e gjak prishurve shqiptar etj.
Niveli i disa hoxhallarëve “shqiptarë” i debatit ishte tepër i ulët dhe antikombëtar. Mund ta kuptojmë shumë mirë sesa joefektive është ky shfrenim në gjuhen arabe. Nuk na duhët shamit, perçet, burkat, përçarjet, por uniteti kombëtar, nuk na duhet urrejtja, por toleranaca demokratike, vetëm kështu mund t‘i realizojmë detyrat tona. Në çdo betejë, duhet të hyhet i përgatitur, i pajisur me dije, kulturë, njohuri e mençuri intelektuale, por edhe me trimëri, krenari e dinjitet njerëzor. Jemi thellësisht të bindur se e dini demokracia duhet vërë në shërbim të shtetit dhe kombit dhe jo Sheriati islamik…
