NCRI tha, ‘Sipas informacionit të marrë nga rrjeti brenda Iranit i opozitës kryesore iraniane, Organizatës Muxhahedine të Popullit të Iranit (PMOI/MEK), Forca Quds ka rekrutuar mercenarë për njësi terroriste të sapokrijuara, të armatosura dhe të trajnuara për të sulmoni anijet dhe objektivat detare në rajon.”
Forca Quds ka kryer seanca stërvitore në Iran, duke ofruar kurse të specializuara detare për mercenarët nga Jemeni, Iraku, Siria, Libani dhe një numër vendesh në Afrikën Lindore për t’u dhënë atyre ekspertizën për të formuar njësi detare në vendet e tyre dhe për të zgjeruar aktivitetet terroriste të regjimit në të gjithë rajonin nëpërmjet forcave të tij prokurë.
Detajet e zbuluara nga zyra e NCRI-së në SHBA kanë përshkruar ciklin e rekrutimit të Forcave Quds për këto kurse, si dhe operacionet e trajnimit terrorist për grupet prokure të regjimit dhe një listë të mbështetjes logjistike dhe armatimit që regjimi u ka ofruar atyre.
NCRI tha: ‘Që nga fillimi i vitit 2021, dhe më shumë që nga gushti 2021, kur Ebrahim Raisi mori detyrën si presidenti i ri i regjimit iranian, Teherani ka rritur operacionet e tij terroriste detare duke përdorur mercenarët e tij të huaj, veçanërisht Houthi-t e Jemenit’.
Forca Quds u përball me një goditje të madhe, në aftësinë e tyre për të ndërhyrë në luftërat që kanë vazhduar në të gjithë Lindjen e Mesme, pas eliminimit të një prej komandantëve të tyre të lartë, Qassem Soleimani, në janar 2020. Prandaj, si kompensim, IRGC ka e kthyen fokusin e tyre për të ndërhyrë në Jemen, duke përshkallëzuar aktivitetet detare terroriste.
NCRI tha, “Informacioni përfshinte gjithashtu informacione rreth mënyrës sesi trupat e trajnuar të Njësisë Detare të Forcës Quds janë organizuar në batalione komando detare, të cilat janë vendosur në mënyrë specifike në Detin Arabik, Bab al-Mandab dhe Detin e Kuq për të penguar lundrimin detar të tregtisë. anijet, për të sulmuar portet, për të kryer rrëmbime anijesh dhe për të vendosur mina, ndër të tjera.”
Është zbuluar një rrjet i madh kontrabande, nëpërmjet të cilit Forcat Quds u kanë ofruar grupeve të përfaqësuara të regjimit me armë dhe pajisje të nevojshme për sulme të mundshme detare. Në një përpjekje për të shmangur zbulimin, shumë metoda po përdoren, si dhe rrugë të ndryshme midis Jemenit dhe Somalisë, për të transportuar furnizimet.
Së bashku me armët, grupi Houthi jemenas është pajisur me skafe nga Forcat Quds të IRGC-së, të ngjashme me ato të përdorura nga vetë marina e IRGC-së në Gjirin Persik. Qëllimi, duket se është zgjerimi i konflikteve aktuale në Detin Arabik dhe Detin e Kuq.
Siç nënvizoi Përfaqësuesja e NCRI-së në SHBA, Soona Samsami, me fuqitë perëndimore që mbyllin sytë ndaj aktiviteteve të regjimit dhe vazhdimisht u ofrojnë atyre lëshime, mungesa e llogaridhënies për zyrtarët e lartë të regjimit vetëm sa i ka inkurajuar ata të vazhdojnë sjelljen e tyre sfiduese.
NCRI tha, “Plani i fundit i lojës së Teheranit për të krijuar njësi detare terroriste dhe për të rritur kaosin e tij rajonal synon të projektojë fuqinë dhe të mbulojë dobësinë e tij themelore brenda Iranit. Regjimi shpreson se ky imazh do të sigurojë një levë shtesë ndërkombëtarisht dhe brenda vendit.”
Samsami theksoi se pa marrë parasysh se cili është rezultati i negociatave të marrëveshjes bërthamore të regjimit dhe pavarësisht nga ajo që ata zgjodhën të bënin me programet e tyre të armëve bërthamore, regjimi duhet të mbahet ende përgjegjës për luftërat e tij prokurë në Lindjen e Mesme. Ata gjithashtu duhet të mbajnë përgjegjësi për shkeljet brutale të të drejtave të njeriut, si dhe për shtypjen e qytetarëve iranianë në valët e kryengritjeve në vend.
Me IRGC-në dhe grupet përfaqësuese të regjimit që mbështeten në mbështetje të madhe financiare, në mes të përkeqësimit të situatës ekonomike në Iran, ata po luftojnë për mbijetesë. Si rezultat, regjimi ka kërkuar dëshpërimisht lehtësimin e sanksioneve për të mbajtur forcat e tyre shtypëse në mbështetje të jetës, si brenda dhe jashtë vendit, por pa rezultat.
NCRI tha: ‘Përmbysja mbarëkombëtare i ka dobësuar radhët dhe moralin e IRGC-së dhe bota duhet të vëzhgojë nga afër se çfarë po ndodh në rrugët në Teheran, Bejrut dhe Bagdad për të mësuar qëndrueshmërinë dhe për të ndjekur shembullin’.
