RRËNJËDALA DHE LAKURIQSIA E VLORËS ÇITAKUT…
Vlora moj leshzeza e pa larë e rrënjëdalë!?
Mafija politike mbretëron brenda shpirtit të saj.
“Njoha” VLORA ÇIATAKUN, Kryedjalli i parë. Një virus i egër, i një mallkimi, aty ku hedhë valle, greku e shkjau, që bëjnë pedofili. Nder i madh prej PDKËS – u lidhën kodoshat e kombit me popat sllav e bëhen aleanca. Se kjo është qëllimi i Vlora Çitakut!…Veç në Dardani kodoshat vërsulen kombit, i hypin e nuk i zbresin “Grenellit e Zajdnices” nën hyqëm të partisë…
E keqja fillon nga shtëpia e partia saj; pasi, pse jo kur është beqaresh, për shkak të varfërisë mendore nga familja dhe shoqëria, në të cilën është rritë, kjo kurr nuk ka mësuar, madje as në shkollë, zakonin e servilizmit e të lobimit. Por në praktikë qytetaria përcaktohet si një njeri, të dy prindërit e të ciles nuk janë intelektualë, ndërsa kjo ka këmbëngulur për të ecur prapa; le të themi si paraardhës partisë saj!
Ti e pabesja në midis çakenjve, më përçarsja në ç’hithrra mbive?
Ti servilja, mjeshtëre e mashtrimeve dhe ti amoralja midis shkerdhenjve nga ethet e pushtetit të sëmurë. Të bëmat tuaja nuk numërohen. Ti mashtruesja antishtetit! Të akuzojë për mjerimin tëndë politik! Vizita e saj në kishat e serbise i dukej vetja sikur është në një parad mode. Dhe që në fillim është e fare e qartë më kë kemi të bëjmë.
Ju kërkoj falje lëxuesve që nuk e kisha kuptuar më parë dhe si modeliste e politikes unë duhet t’i bëj vetes pyetjen si mund t’i shërbej më mirë Dardanisë, dhe të krijoj mundësinë që kjo lakuriqe nate për të korrigjuar gabimet që ka vite që bëhet sidomos me këto shfaqje antikombëtare. Ndaj nuk jam tërhequr nga shkrimet e mija dhe pres të vazhdoj të jem një zë për ndryshim ndajë komunitetit opozitar në shtetin tonë!
Në shkrimin tim “çmenduria e Vlora ÇITAKUT” dhe turmave të partisë së saj, që han mishin e vet duke e zhvilluar luftën e tyre një nga çmendurit më përçarëse dje dhe sot. Ajo paraqet pa mëshirë dhe që përshkonë gjerësish lobimin në kishat sllave për ta coptuar Mitrovicën, në trendin e saj, doli portave të kishave, për të sjell një kumt të ri, tepër dramatik.
Një rast i renditur dhe i përgatitur mirë çmendurit në kancelaritë e errëta të PDK,së nga politikanët “intelektualë” të saj. Nuk mund të mos e lexoni këtë shkrim, të mos dini për Vlora Çitakun dhe partinë e saj.
Nga marrëzia te tragjikja. Ҫitaku mbulon gamën (çmendurin) e patologjisë identifikuese pa ia prishur kurrë lezetin Hashimit dhe atyre që e dërguan në “Beligrad”. Rezultati është një çmenduri që është më pak një thirrje për luftë politike sesa një hartë dhe një busull drejt manastireve për ndryshimin të topografisë së entitetit shqiptar.
Përse, dhe kur ÇITAKUT i është dhënë liria, ajo e hedh poshtë atë dhe zgjedhë të kthehet sërish në skllavëri, nën shkja? Sot në vitin 2025 e megjithate e ndjejmë të nëvojshme t’i hedhim sërish një vështrim të ri tezës së Vlora Ҫitaku-t. Kostoja e të gjitha këtyre politikave mbi sjelljet “personale” që ka vepruar edhe ajo. Ҫdo veprim i kësaj natyre kushton shumë dhe PDk-ja po zhytet përherë edhe më shumë në tradheti. Ajo po deskrititon gjithshqiptarët, por kur të vijë dita e drejtësisë, kush është ai i PDK-së, kur të deklarojë falimentimin e kësaj partie.
Mitrovica, njëra prej qyteteve shqiptare, do të binte tragjikisht mu midis rrebeshit të kërcënuesve Isa Mustafës, Hashimi, Ramushit, Limes. Ishin të njejtit opozitar që po ndesheshin për ndarjen e saj dhe kundra shqiptarëve. A mund të kishte tjetër zgjidhje që rimohuesit e kombit, duke kujtuar të mirat që do të gëzonte vendi i dardanëve nga pushtuesi.
Por le të mos i vijmë rrotull problemit. Kush janë këta oligarkë që e dërguan drejtë Beogradit? Një gjë e tillë do të shpinte në ardhjen në pushtet të Pronto dhe të kapjes së pushtetit. E gjithë tabloja e asaj që mund të quhej Ҫitakuida, përmblidhej në dy akte çmendurie.
1 – Akti i parë, të çlironte Mitrovicën prej shqiptarëve, duke e kthyer nën Serbi.
2 – Akti i dytë, të mos e pengonte përparimin serbë drejt coptimit përfundimtar, thënë ndryshe, të kryente atë që e quajta çmenduria e Vlorës.
Nga këto dy bëma, që nuk ishin pa lidhje me njëra tjetrën, të parën dëbimin e shqiptarëve nga pjesa tjetër e Mitrovicës. Dhe mizoria e saj paskëshin qenë më të zeza ato pesëshja e Polarit, Mustafes, Ramushit, Limes, Pacollit mënxyrë e shkuar menxyrës ishte e vërtet.
